Geriatrik nüfusun giderek artmasýna baðlý olarak cerrahi tedavi alan geriatrik hastalarýn oraný da belirgin þekilde artmaktadýr. Bu hastalarda anestezi uygulamalarý; yaþlanmaya baðlý ortaya çýkan fizyolojik ve psikolojik deðiþimleri içine alacak þekilde spesifik bir yaklaþýmla preoperatif dönemin daha iyi anlaþýlmasýný ve postoperatif dönemin daha sorunsuz geçirilmesini saðlamalýdýr. Bu derlemede geriatrik hastalarda preoperatif dönemde istenilen konsültasyonlarýn deðerlendirilmesi, yorumlanmasý, kýlavuz önerileri ve risk skorlamalarý deðerlendirilmiþtir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Minimal vücut dýþý dolaþým sistemi (MVDD) rezervuar içermemesi, devrelerinin heparin kaplý olmasý, santrifugal pompa kullanmasý gibi özellikleri ile konvansiyonel vücut dýþý dolaþým sistemlerinden (KVDD) ayrýlýr. Çalýþmamýzda MVDD ve KVDD kullanýlan elektif koroner arter cerrahisi geçiren olgularda kardiyopulmoner baypas (KPB) sýrasýnda oluþan kan gazý deðiþikliklerinin fizikokimyasal yaklaþýmla deðerlendirilmesi amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: KVDD ya da MVDD kullanýlarak koroner arter cerrahisi uygulanan 59 olgunun verileri retrospektif olarak tarandý. MVDD kurulurken devreler izotonik NaCl ve hidroksietil niþasta solüsyonu ile dolduruldu, kanülasyondan sonra bütün olgularda “otolog prime” yapýlarak bu solüsyon devre dýþýna alýndý. KVDD hazýrlanýrken standart içerik ile devreler dolduruldu. KPB öncesi, KPB sýrasýnda ve sonrasýnda alýnan kan gazý verileri deðerlendirildi. pH, pCO2, laktat, baz farký (BE), hemoglobin ve kuvvetli iyon farký (SID) deðerleri kaydedildi. KPB ve kros klemp süreleri de kaydedildi.
BULGULAR: MVDD grubu (n=29) ile karþýlaþtýrýldýðýnda, KVDD grubunda (n=30) KPB sýrasýnda ve sonrasýnda hemoglobin deðerleri daha düþük (p<0.001), KPB sýrasýnda SID, BE ve pH daha yüksek bulundu (p<0.0001). KVDD grubunda SID ve pH yüksekliðinin nedeni KPB baþlangýç solüsyonunun yüksek sodyum içeriðiydi. MVDD grubunda KPB sýrasýnda SID ve pH deðiþmez iken KPB sonrasýnda klor artýþýna baðlý olarak SID azaldý fakat pH etkilenmedi. KVDD grubunda laktat deðerleri MVDD grubundan daha yüksekti (p<0.01). KPB ve kros klemp süreleri KVDD grubunda daha uzundu (p<0.01).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Vücut dýþý dolaþým için MVDD kullanýldýðýnda konvansiyonel pompaya göre hemoglobinin ve pH’nýn daha stabil seyredebileceðini gösterilmiþtir. Kullandýðýmýz yüksek SID içerikli baþlangýç solüsyonun ve hemodilüsyonun KVDD grubunda metabolik alkaloza neden olduðunu fizikokimyasal analiz ile saptadýk.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Anestezi ve cerrahideki geliþmelere baðlý olarak koroner arter baypas greftleme (KABG) ameliyatlarýnýn giderek yaygýnlaþmasý ve deðiþen hasta profili peroperatif dönemde daha fazla komplikasyonla karþýlaþýlmasýna neden olmaktadýr. Bu komplikasyonlara baðlý olarak mortalite ve morbidite oranlarý artmakta, hastanede ve yoðun bakýmda kalýþ süresi uzamaktadýr. Çalýþmamýzda KABG cerrahisinde komplikasyon geliþimine neden olan etiyolojik faktörlerin saptanmasý hedeflenmiþtir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2011 – Aralýk 2012 tarihleri arasýnda opere olmuþ 400 hastanýn dosyasý retrospektif olarak incelendi. Hastalarýn yaþ, cinsiyet, kilo, boy, vücut kitle indeksi (BMI), ejeksiyon fraksiyonu, EuroSCORE (European system for cardiac operative risk evaluation skoru), ek hastalýk varlýðý, yapýlan anastamozlarýn sayýsý, aorta kros klemp ve KPB süreleri, postoperatif inotrop desteði, mekanik ventilatörde kalýþ süresi, yoðun bakýmda ve hastanede kalýþ süresi, geliþen komplikasyonlar not edildi. Ortaya çýkan komplikasyonlarla bu deðiþkenler arasýndaki iliþki istatiksel olarak araþtýrýldý.
BULGULAR: Hastalarýn ortalama yaþlarý 61,4± 9,4 yýl ve 307’si erkek idi. Hastalarda %29,8 oranýyla en sýk kardiyak komplikasyon görüldü. Bunu renal disfonksiyon (%21) ve solunumsal komplikasyonlar (%12,3) izledi. Hastalarýn %41,5’inde bir komplikasyon, %19’unda ise iki ve üzerinde komplikasyon geliþti. Çok yönlü lojistik regresyon analizinde erkek cinsiyet, yüksek BMI, yüksek EuroSCORE, inotropik ajan kullanýmý, uzun KPB süresi ve yapýlan koroner anastomoz sayýsý komplikasyonlar için baðýmsýz risk faktörü idi. Komplikasyon geliþen hastalarýn ekstübasyon, mekanik ventilasyon,yoðun bakým ve hastane yatýþ süreleri anlamlý olarak uzamýþ bulundu (p = 0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Preoperatif dönemde hastalarýn operasyona ayrýntýlý hazýrlanmasý ve optimal saðaltýmýn yapýlmasý, miyokard koruma tekniklerine uyulmasý ve operasyon sürelerinin azaltýlmasý ile komplikasyon oranlarýnda azalma saðlanabilecektir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Nöromusküler blokörlerin rezidüel etkileri erken postoperatif döneme uzayabilir. Nöromusküler bloðun derecesini deðerlendirmede train-of-four stimülasyonu kullanýlmakla beraber birçok anestezist hala klinik testleri tercih etmektedir. Yeterli solunum fonksiyonu için train-of-four oranýnýn eþik deðeri 0.9 olarak kabul edilmektedir. Bu çalýþmada, postanestezi bakým ünitesinde görülen postoperatif rezidüel kürarizasyon insidansý ve train-of-four oranlarýnýn klinik testlerle iliþkisi araþtýrýldý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya genel anestezi altýnda cerrahi giriþim uygulanan 128 hasta dahil edildi. Rezidüel kürarizasyon postanestezi bakým ünitesinde train-of-four stimülasyon ile ölçüldü. Ayný zamanda, 5 saniye baþýný kaldýrabilme, göz açma, el sýkma ve dil çýkarma becerileri de deðerlendirildi. Ek neostigmin ihtiyacý, solunum için sözel veya mekanik stimülasyon ve reentübasyon kaydedildi.
BULGULAR: Hastalarýn % 18'inin train-of-four oraný ≤0.7, % 32.8'i 0.7-0.9 ve %49.2'si ≥0.9'du. Train-of-four oranlarý baþ kaldýrma ve el sýkmayla zayýf-orta derecede pozitif korelasyon gösterdi. Korelasyon katsayýsý en fazla baþ kaldýrmayla anlamlýydý (0.318, p=0.000). Amerikan Anestezistler Derneði sýnýflandýrmasý ile korelasyon negatif olarak bulundu (-0.289, p=0.001). Train-of-four oraný ≤0.7 olan 23 hastanýn 11'i 5 saniye baþ kaldýrabilirken, train-of-four ≥0.9 olduðunda bu sayý 63 hastada 56'ya yükseldi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Postoperatif bakým ünitelerinde nöromusküler blokörlerden yetersiz derlenme önemli bir problemdir. Klinik testler postoperatif rezidüel parezi ile iyi korelasyon göstermemektedir. Hasta sonuçlarýný iyileþtirmek için objektif nöromusküler monitörizasyon ve optimal antagonizma uygulanmalýdýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada, travmalý yoðun bakým hastalarýnda, Akut Fizyoloji ve Kronik Saðlýk Deðerlendirmesi (APACHE II), Ardýþýk Organ Yetmezliði Deðerlendirme Skoru (SOFA), Glasgow Koma Skoru (GKS) ve Revize Travma Skorunun (RTS) prognozu öngörmeye katkýsýnýn retrospektif olarak karþýlaþtýrýlmasý amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Anesteziyoloji yoðun bakým ünitesinde Ocak 2013-Ekim 2013 arasýnda tedavi görmüþ travma hastalarýnýn demografik verileri, travma etiyolojileri, kabul yerleri, yatýþ süreleri, mortaliteleri ve APACHE II, SOFA, GKS, ve RTS skorlarý kaydedildi. Skorlar ile yoðun bakým mortalitesi arasýndaki iliþki incelendi.
BULGULAR: Çalýþmaya alýnan 31 hastanýn (20 Erkek, 11 Kadýn) median yaþý 43 [25-61] idi, 19 (61.3)’u exitus, 12 (38.7)’si taburcu edilmiþti. Exitus olan ve taburcu edilen gruplar arasýnda yaþ, cinsiyet, travma etiyolojileri, kabul yerleri, yatýþ süreleri açýsýndan fark tespit edilmedi (p>0.05). Exitus grubundaki hastalarýn APACHE II skorlarý daha yüksekti (median 15 vs 9, p=0.035). Skorlama sistemlerinin mortaliteyi öngörmede deðerini tespit etmek için yapýlan ROC eðri analizine göre, eðri altýndaki alan APACHE II için 0.726 (p=0.037), GKS için 0.393 (p=0.320), SOFA için 0.625 (p=0.248), RTS için 0.412 (p=0.417) olarak tespit edildi. Korelasyon katsayýlarý sýrasýyla -0.630, 0.894, -0.545 ve 1.0 bulundu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Travma hastalarýnda APACHE II skoru mortaliteyi öngörmede daha etkili gözükmektedir.

Giriþ: Mitral kapakta tromboz nedeniyle stuck kapak saptanan ve buna baðlý olarak akut kalp yetmezliði ve pulmoner ödem tablosunda acil operasyona aldýðýmýz 28 haftalýk gebenin anestezi yönetimi sunulmuþtur.
Olgu sunumu
Nefes darlýðý þikayeti ile baþvuran 28 haftalýk gebe, MVR( mitral valve replacement) stuck kapak saptanmasý üzerine acil operasyon için hastanemize sevkedilmiþtir. Transtorasik ekokardiyografisinde EF %55, protez mitral kapak disfonksiyene, açýlýmý kýsýtlý, sað boþluklarý ileri derecede dilate, pulmoner arter basýncý 65mmhg, 2-3.derece aort yetmezliði, 2.derece triküspit yetmezliði mevcut idi. Operasyon masasýna alýnan hastada, ekstremite uçlarýnda ve dudaklarda hafif siyanoz, takipne, ortopne ve hemoptizi mevcuttu. Batýn ultrasonografide uterusta 28 haftalýk canlý fetüs olduðu tespit edildi. Hastanýn, isteði doðrultusunda trombolitik tedavi baþlanmadý. Genel anestezi altýnda önce sezaryen ile bebek canlý olarak doðurtuldu ve ardýndan kardiyopulmoner baypass ile mitral kapak deðiþimi yapýldý.
Sonuç: Nonfonksiyone mitral kapak nedeniyle operasyona aldýðýmýz gebede uygun bir anestezi ve cerrahi planlama yapýlarak anne ve bebekte komplikasyon yaþanmadan operasyon tamamlandý.

Pediatrik açýk kalp cerrahisi; kardiyopulmoner baypas esnasýnda kan kullanýmýnýn zorunlu ve kan transfüzyon oranlarýnýn yüksek olduðu majör bir uygulamadýr. Hastalar için çapraz karþýlaþtýrmada uyumlu kan bulunamamasý oldukça nadirdir ve elektif vakalarýn ertelenmesine neden olmaktadýr. Bu hastalarda preoperatif otolog donasyon gibi kan koruma yöntemlerinin uygulanmasý gereklidir.
Bu makalede, konjenital mitral yetmezlik nedeniyle opere edilen ve çapraz karþýlaþtýrmada uyumlu kan bulunamamasý nedeniyle preoperatif otolog donasyon uygulanan hastamýzý sunmaktayýz.

Þilotoraks, ductus torasikusun travma veya altta yatan kansere baðlý olarak kesilmesi veya týkanmasý sonucu meydana gelmektedir. Yüksek trigliserid ve düþük kolestrol ile karakterize plevral efüzyonun nadir sebebidir. Þilotoraks iliþkili akut sýkýntýlý solunum sendromu (Acute Respiratory Distress Syndrome; ARDS) ender görülen bir durumdur. Olgu sunumunda, koruyucu mekanik ventilasyon stratejileri, uzun sureli pron pozisyon ve ductus torasikus ligasyonu ile tedavi edilen, yüksek akým þilotoraksa baðlý geliþen ARDS hastasý aktarýlmýþtýr.