AMAÇ: Deneysel çalýþmalar myokardiyal korumada kan kardiyoplejisinin kristaloid kardiyoplejiye göre üstünlüðünü göstermesine raðmen, klinik veriler halen belirsizdir. Günümüzde açýk kalp cerrahisinde kardiyopleji tipi konusunda tam bir görüþ birliðinin olmadýðý görülmektedir.
YÖNTEMLER: 17 aylýk sürede on-pump olarak operasyona alýnan 107 hasta retrospektif olarak deðerlendirildi. Hastalar kan kardiyoplejisi kullanýlan (Grup 1, n=72) ve kristaloid kardiyoplejisi kullanýlan (Grup 2, n=35) olarak iki gruba ayrýldý.
BULGULAR: Operasyona alýnan hastalarýn preoperatif demografik daðýlýmýnda hasta sayýsý, yaþ ortalamasý, EF (Ejeksiyon Fraksiyonu), erkek cinsiyet grup 1’de, diabetes mellitus (DM) ve kadýn cinsiyet grup 2’de daha anlamlý bulunmuþtur. Risk eþitlemesi yapýlmamasý retrospektif yapýlan çalýþmanýn zayýf yönü olarak görülebilir. Çalýþmanýn sonunda grup 1’de postoperatif kanama miktarý (1077 ml), kanamaya baðlý revizyon oraný (9 hasta) ve yoðun bakýmda ekstübasyon süresi (345 dk) grup 2’ye göre anlamlý bulunmuþtur (p<0.05). Grup 2’ de 1.gün idrar miktarý (1831 ml) ve inotrop kullaným oraný (%20) grup 1’e göre istatiksel olarak daha anlamlý bulunmuþtur (p<0.05).
SONUÇ: Açýk kalp cerrahisinde kristaloid kardiyoplejisi kullanýmýnýn kan kardiyoplejisine göre daha iyi olduðu görülmüþtür.

Kardiyak hastanýn nonkardiyak cerrahisinde preoperatif deðerlendirme konusundaki bütün çabalar olasý komplikasyonlarý tahmin etmek ve onlardan korunmak içindir.
L1 çökme fraktürü ön tanýsý ile 80 yaþýndaki kadýn hastaya acil ameliyat kararý alýndý.
Hastanýn muayenesinde akciðer ödeminde olduðu ve kalp yetmezliði geliþtiði tespit edildi. Önceki koroner anjiyografi raporunda çok yüksek riskli koroner arter hastasý olduðu ve hastanýn baypasý kabul etmediði öðrenildi. Hastanýn bu haliyle opere olmasýnýn çok riskli olduðu ve kardiyoloji tarafýndan yine deðerlendirilmesi istendi. Cerrah ve hasta yakýnlarý ile görüþülüp koroner yoðun bakýma gönderildi. Ekokardiyografisinde ejeksiyon fraksiyonu (EF) % 30-35, 3-4º mitral yetmezliði (MY) vardý. Akciðer ödemi tedavisi için vazodilatör + diüretik + pozitif inotropik tedavi aldý. Yaklaþýk 1 haftalýk agressif tedaviden sonra kan gazlarý düzeldi, hemodinamisi stabilleþti ve EF’si % 45, MY 2-3º civarýndaydý. Bu haliyle ameliyata alýnmasýna karar verildi. Ameliyathanede invaziv monitörizasyon yapýldý. Anestezi indüksiyonunda midazolam, fentanil, rokuronyum ve lidokain verildi. Ýdamesi ise % 50 hava + % 50 O2 ve sevofluran ile sürdürüldü. Hasta ameliyat boyunca hemodinamik olarak stabil seyretti. Üç saat süren ameliyat sorunsuz tamamlandý. Sonuç olarak, ameliyat öncesi deðerlendirmede mümkün olduðu kadar her hasta kardiyak semptomlar bakýmýndan dikkatle sorgulanmalý, ayrýntýlý muayene edilmelidir. Perioperatif pulmoner ödem ve kalp yetmezliði (KKY) varlýðýnda nonkardiyak cerrahi acil deðilse ertelenmeli ve KKY fonksiyonel derecesine göre perioperatif dönem boyunca agressif olarak tedavi edilmelidir. Acil durumlarda kardiyologlar ile konsulte edilerek birlikte karar verilmeli ve hasta optimal koþullarda ameliyata alýnmalýdýr.

Santral venöz kateterizasyon, total parenteral beslenme, vazoaktif veya periferik venleri irrite eden ilaç uygulamalarýnda, hýzlý sývý ve kan infüzyonu gerektiren operasyonlarda, hemodinamik monitorizasyon takibinde, hemodiyaliz uygulamasý ve trankütan pace elektrodlarýnýn yerleþtirilmesi amaçlý uygulanan invaziv bir iþlemdir. Genellikle perkütan yaklaþýmla yerleþtirilen bu uygulamalarda %5-19oranýnda çeþitli komplikasyonlar görülebilir. Bu komplikasyonlardan nadir görülen biri de Horner sendromudur. Bu yazýda koroner revaskülarizasyon operasyonlarýnda kardiyak monitorizasyon rutini olarak uygulanan santral venöz kateterizasyon iþleminde, internal juguler ven kateterizasyonuna baðlý Horner sendromu geliþen bir olgu sunulmuþtur.

Yoðun bakým üniteleri hastane içerisinde nozokomiyal infeksiyonlarýn en sýk görüldüðü bölümlerdir. Nozokomiyal infeksiyonlar arasýnda üriner sistem infeksiyonlarý ilk sýrada yer almaktadýr. Nozokomiyal üriner sistem infeksiyonlarýnýn üriner katater kullanýmý ile doðrudan iliþkisi olduðu birçok çalýþmada gösterilmiþtir. Son yýllarda idrar yolu infeksiyonlarýnýn önlenmesi yeni bir alet olan Uroshield™ (UroShield™ Nanovibronix Ltd. Nesher, Israel) geliþtirilmiþtir. Uroshield™ idrar sondasýna takýlan bir cihazdýr ve sürekli ultrasonik dalga oluþturarak idrar sondasý üzerinde bakterilerin biyofilm tabakasý oluþturmasýný engelleme mekanizmasý ile çalýþmaktadýr. Bu ön araþtýrmada Uroshield™ kullandýðýmýz 4 olguda idrar yolu infeksiyonu geliþip geliþmediðini deðerlendirmeyi amaçladýk.