Anestezi nedeniyle karþýlaþýlan ölümler, en çok havayolu saðlanmasý sürecinde olan problemlerden kaynaklanmaktadýr. Zor havayolu tanýmý, eðitimli bir anestezist tarafýndan zor trakeal entübasyon, yüz maskesiyle havalandýrmada zorluk veya her ikisini de kapsayan durum için kullanýlýr. Kardiyovasküler hastalýðý olan hastalar özellikli hasta grubu içinde sayýlýrlar. Günümüz yaþam koþullarýyla kardiyak cerrahi geçirecek hasta sayýsý her geçen gün artmaktadýr. Zor havayolu yönetimi sýrasýnda ortaya çýkan kardiyovasküler cevaplar, kardiyak cerrahi geçirecek hastalarda çeþitli komplikasyonlara yol açabilir. Bu derlemede, kardiyak cerrahi geçirecek hastalarda zor havayolu yönetiminin deðerlendirilmesi ve farklýlýklarýnýn belirlenmesi amaçlanmýþtýr.

AMAÇ: Bu prospektif, randomize, çift kör çalýþmada koroner arter baypas greftleme (KABG) cerrahisi geçiren hastalarda deksmedetomidin ve propofolün postoperatif sedasyon, solunumsal ve hemodinamik parametreler ve hasta memnuniyeti üzerine etkilerinin karþýlaþtýrýlmasý amaçlandý.
YÖNTEMLER: 40-75 yaþ arasý, ASA II-III, ejeksiyon fraksiyonu %40’dan yüksek olan, 42 hasta çalýþmaya alýndý. Anestezi indüksiyonu sonrasýnda, anestezi idamesi 1 mg kg-1 sa-1 propofol, 0.5 μg kg-1 sa-1 fentanil ve % 3-6 desfluran ile sürdürüldü. Sternum kapanma aþamasýnda tüm hastalarda fentanil infüzyonu kesildi ve hastalar, propofol grubu (Grup P, n: 21) ve deksmedetomidin grubu (Grup D, n: 21) olmak üzere 2 gruba ayrýldý. Grup P’de propofol 0.2-0.7 mg kg-1 sa-1 doza azaltýlarak devam ederken, Grup D’de propofol kesilip yerine 0.2-0.7 μg kg-1 sa-1 deksmedetomidin infüzyonu baþlandý. Sternum kapatýldýðýnda desfluran kesildi. Postoperatif sedasyon düzeyi Ramsey Sedasyon Skalasý, aðrý düzeyi Vizüel Aðrý Skalasý ile deðerlendirildi. Yeterli klinik koþullar saðlandýðýnda hastalar ekstübe edildi. Postoperatif dönemde ekstübasyona kadar geçen süredeki hemodinamik ve solunumsal parametreler, aðrý ve sedasyon düzeyi, toraks drenajý ve hasta memnuniyeti deðerlendirildi.
BULGULAR: Weaning’e geçiþ (65±42’ye 104±70 dk) ve ekstübasyon süresi (207±57’ye 249±68 dk) Grup D’de, Grup P’ye göre daha kýsa bulundu (p<0.05). Yoðun bakýmda kalýþ süresi, total analjezik tüketimi, toraks drenajý, hemodinamik ve gastrointestinal komplikasyonlar her iki grupta benzer bulundu (p>0.05). Hasta memnuniyeti açýsýndan istatistiksel anlamlý bir fark saptanmadý (p>0.05).
SONUÇ: Deksmedetomidin, yükleme dozu olmadan direkt infüzyon ile baþlandýðýnda yan etki profili etkilenmeden, hemodinamik stabiliteyi saðlama, weaning ve ekstübasyon sürelerini kýsaltma gibi avantajlarý ile fast-track kardiyak anestezi yönteminde yararlý ve güvenli kullanýlabilecek bir ilaç olarak propofole alternatif oluþturabilmektedir.

AMAÇ: Bu çalýþmada elektif koroner arter baypas greft (KABG) cerrahisi geçiren, preoperatif dönemde beta bloker kullanan kronik obstrüktif akciðer hastalýðý (KOAH) olan ve olmayan olgularý postoperatif ekstübasyon zamaný ve yoðun bakýmda kalýþ süreleri açýsýndan karþýlaþtýrdýk.
YÖNTEMLER: Kesitsel özellikteki çalýþmamýzda 01.05.2005- 31.05.2012 tarihleri arasýnda koroner arter baypas greftleme cerrahisi geçiren toplam 2423 hastanýn bilgisayar verileri ve hasta dosyalarý retrospektif incelenerek tarandý. Preoperatif fizik muayene ile ve/veya solunum fonksiyon testleri ile KOAH tanýsý alan hastalar ve daha önce KOAH tanýsý ile hastaneye yatýrýlmýþ olanlar ile göðüs hastalýklarý tarafýndan KOAH tanýsý ile takip edilen hastalar Grup 1 (KOAH grubu) olarak, kalan hastalar ise Grup 2 (kontrol grubu) olarak alýndý.
BULGULAR: Dahil olma kriterlerini karþýlayan 687 hasta çalýþmaya alýndý Grup 1 ve Grup 2’nin ekstübasyon süreleri ortalamalarý sýrasýyla 906±667 ve 830±561 olarak saptandý ve iki grup arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark yoktu. Grup 1 ve Grup 2’de ortalama yoðun bakým kalýþ süreleri sýrasýyla 3.6±2.7 gün ve 2.9±1.5 gün saptandý. Grup 1’de, yoðun bakýmda kalýþ sürelerinin Grup 2’ye göre istatistiksel olarak anlamlý þekilde daha uzun olduðu saptandý.
SONUÇ: Preoperatif beta bloker kullanan hastalarda KOAH varlýðý ekstübasyon süresini deðiþtirmezken, YB da kalýþ süresini uzatmaktadýr. Bu durumun KOAH’ý olan hastalarda postoperatif dönemde sýk görülen PaO2 düþüklüðü ve pnömoni gibi komplikasyonlara baðlý olabileceðini düþünmekteyiz.

AMAÇ: Çift lümenli endobronþiyal tüp ve bronþiyal blokerler tek akciðer ventilasyonunda sýklýkla kullanýlmaktadýr. Bu çalýþmada amacýmýz bronþiyal blokerlerin çift lümenli endobronþiyal tüpe göre avantaj ya da dezavantajlarýný belirlemek ve tek akciðer ventilasyonunda çift lümenli endobronþiyal tüplere alternatif ya da daha uygun bir havayolu aracý olduðunu ortaya koymaktýr. Bu amaçla tek akciðer ventilasyonu planlanan ASA I-II, 80 hastayý randomize klinik çalýþmamýza dahil ettik.
YÖNTEMLER: Hastalar randomize olarak sol çift lümenli endobronþiyal tüp (n= 20), sað çift lümenli endobronþiyal tüp (n=20), sol bronþiyal bloker (n=20), sað bronþiyal bloker (n=20) olmak üzere dört gruba ayrýldý. Çift lümenli endobronþiyal tüp ve bronþiyal blokerlerin fiberoptik bronkoskop yardýmýyla yerleþtirilmeleri için gerekli süre, lateral dekubit pozisyonda ve operasyon sýrasýnda çift lümenli endobronþiyal tüp ya da bronþiyal blokerin fiberoptik bronkoskop ile malpozisyonunun belirlenmesi, akciðer kollapsýnýn cerrah tarafýndan deðerlendirilmesi, postoperatif boðaz aðrýsý/yutma güçlüðü belirlenerek kaydedildi.
BULGULAR: Tüp yerleþtirilmesi için gerekli süre çift lümenli endobronþiyal tüp grubunda (7,53 ± 2,41 dk) bronþiyal bloker grubuna (5,50 ± 2,63 dk) göre uzun bulundu (p< 0,05). Yerleþtirme süreleri sol çift lümenli endobronþiyal tüpde 7,02 dk, sað çift lümenli endobronþiyal tüpde 8,05 dk, sol bronþiyal blokerde 6,70 dk ve sað bronþiyal blokerde 5,92 dk olarak bulundu. Her grubu ayrý ayrý olarak birbiriyle karþýlaþtýrdýðýmýzda ise sað çift lümenli endobronþiyal tüp ile sað bronþiyal bloker (p=0,003) ve sað çift lümenli endobronþiyal tüp ile sol bronþiyal bloker (p=0,03) arasýnda istatistiksel olarak fark vardý. Gruplar arasýnda akciðer kollapsý, malpozisyon, cerrahi görüþ ve postoperatif boðaz aðrýsý/yutma güçlüðü açýsýndan anlamlý fark bulunmadý. Toraks cerrahisinde kullanýlan çift lümenli endobronþiyal tüp ve bronþiyal blokerlerin ikisinin de etkin akciðer ventilasyonu saðladýðý gözlendi.
SONUÇ: Sonuç olarak tek akciðer ventilasyonu saðlamak için fiberoptik bronkoskop eþliðinde yerleþtirilen bronþiyal blokerlerin çift lümenli endobronþiyal tüplere göre malpozisyon oranlarýnýn, akciðer lobu kollaps yeteneklerinin, postoperatif boðaz aðrýsý ve yutma güçlüðü oranlarýnýn benzer; yerleþtirilme zamanlarýnýn kýsa olmasýndan dolayý bronþiyal blokerlerin çift lümenli endobronþiyal tüplere iyi bir alternatif olduðu düþüncesindeyiz.

AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý Suriye iç savaþýndan etkilenip yoðun bakým takibi gereken hastalarýn klinik durumlarýný incelemektir.
YÖNTEMLER: 1 Ocak 2013 ile 31 Aralýk 2013 tarihleri arasýnda Suriye iç savaþýnda etkilenerek hastanemiz Genel Yoðun Bakým Ünitesinde (GYBÜ) takip edilen hastalarýn klinik özellikleri, yoðun bakýma giriþteki medikal durumlarý, yoðun bakým tedavileri, APACHE II skoruna göre beklenen ölüm oraný ile gerçekleþen ölüm oranlarý ve yatak doluluðu nedeni ile kabul edilemeyen hasta sayýsý retrospektif deðerlendirilmiþtir
BULGULAR: GYBÜ‘nde takip edilen 740 hastanýn 159’u (%21.4) Suriye’deki iç savaþtan etkilenen yabancý uyruklu hastalar olmuþtur. GYBÜ'ne yatýþý talep edilen hasta sayýsý 795 olup yatak doluluðu nedeni ile 55 (%6.9) hastanýn yatýþý kabul edilememiþtir. Yaþ ortalamasý 34.3±12.4, cinsiyet daðýlýmý 36 kadýn (%22.6), 123 erkek (%77.4) ve ortalama APACHE II skoru 24.2±13.7 ‘dir. En sýk görülen yatýþ endikasyonlarý; çok odaklý þarapnel yaralanmasý (%42.7), ateþli silah yaranmasýna baðlý subaraknoid kanama (SAK) (%42.1), göðüsten ateþli silah yaralanmasýdýr(%5.6). GYBÜ’de toplam yatýþ gün sayýsý 4300 iken Suriye kökenli hastalarýn yatýþ gün sayýsý 1558 (%36.2) olarak gerçekleþmiþtir. Ortalama yatýþ süreleri 9.7 gündür. GYBÜ’nin 2013 yýlý ortalama mortalite oraný %26 iken Suriye kökenli hastalarda bu oran 49 exitus ile %30.8 olarak gerçekleþmiþtir. Exitus olan hastalarýn 12’si (% 24.4) kadýndýr. Standardize edilmiþ mortalite oraný [gözlenen mortalitenin (49/159), APACHE II skorlarýna göre beklenen mortaliteye oraný (48/159) oraný] 1.02’dir
SONUÇ: APACHE II skorunun yüksek olmasý, ateþli silah yaralanmasýnýn yüksek olmasý ve hastalarýn 100 km üzerinde bir mesafeden uygun olmayan þartlarýnda naklinin mortalite oranýný arttýrdýðý gözlemlenmiþtir

AMAÇ: Amaç: Kalp cerrahisi geçiren Kronik Obstruktif Akciðer Hastalarýnda (KOAH ); erken postoperatif dönemde geliþen akut solunum yetersizliðinde noninvaziv mekanik ventilasyon (NIMV) kullanýlmasýnýn hastanýn solunumsal ve hemodinamik parametrelerine olan etkilerini araþtýrmaktýr.
YÖNTEMLER: Gereç ve Yöntem: Açýk kalp cerrahisi uygulanmýþ, ekstübasyon sonrasý akut solunum yetersizliði geliþen 40 KOAH hastasý çalýþmaya alýndý. Spontan solunumu olmayan, miyokard infarktüsü geçiren, aritmisi olan, hipotansiyon veya þok geliþen, koopere olamayan, yoðun sekresyonu ve yüzünde anatomik bozukluðu olan hastalar çalýþmaya dahil edilmedi. Postoperatif dönem 30. Dakikada Solunum hýzý>24/dk ve/veya arter kan gaz analizinde; PaCO2>50mmHg, pH<7.30,PaO2 deðeri 60 mmHg’nýn altýnda olan veya PaO2/FiO2<250 olan hastalara 5cmH2O PEEP, 15cmH2O Pressure Support ventilatör ayarlarý ile oronazal maske kullanýlarak NIMV uygulandý. PaCO2<45mmHg ve PaO2/FiO2>300 olmasý hedeflendi.
BULGULAR: Bulgular: Hastalarýn NIMV öncesine göre, NIMV uygulanmasýndan 1 ve 2 saat sonra kaydedilen ortalama arter basýncý(OAB), kalp hýzý, solunum sayýsý, PaCO2, PaO2, pH sonuçlarý istatistiksel olarak anlamlý deðiþti (p<0.05). PaO2 NIMV öncesine göre daha yüksek, PaCO2, kalp hýzý, solunum sayýsý, pH ve OAB daha düþük bulundu.
SONUÇ: Sonuç: Açýk kalp cerrahisi uygulanan ve ekstübasyon sonrasý solunum yetersizliði geliþen KOAH hastalarýnda, NIMV’un uygun þekilde kullanýlmasý, hastanýn solunumsal ve kardiak parametrelerini düzeltmektedir. Bu durum entübasyon tekrarlarýný ve invaziv mekanik ventilasyon komplikasyonlarýný önleyerek hastalarýn yoðun bakým ve hastanede kalýþ süreleri kýsaltabilmektedir.

Fast track protokolleri; cerrahi sonrasý iyileþmeyi hýzlandýran uygulamalar olarak tanýmlanmaktadýr. Kalp cerrahisinde minimal invaziv cerrahi teknikler, epidural ve bölgesel anestezi, yaygýnlaþmaktadýr. Optimal aðrý kontrolü, erken ekstübasyon, erken mobilizasyon, erken beslenme, kan transfüzyonlarýnýn azaltýlmasý, normoterminin sürdürülmesi gibi uygulamalar; cerrahi stres yanýtý, komplikasyonlarý, hastanede kalma süresini ve maliyetleri azaltmakta, iyileþmeyi hýzlandýrmaktadýr. Günümüzde fast track protokolleri kalp cerrahisinde üzerinde yoðun çalýþýlan bir alan haline gelmiþtir. Bu makalede kalp cerrahisi sonrasýnda yoðun bakýmda iyileþmeyi hýzlandýran uygulamalara ait literatür bilgilerinin derlenmesi amaçlanmýþtýr. Fast track protokolleri; standart uygulamalar yerine hastanýn bireyselliðini ön plana çýkaran, sürekli izlemi ve deðerlendirmeyi gerektiren dinamik bir süreci ifade eder. Ekip sinerjisinin saðlanmasý multimodal yaklaþýmlarýn uygulanabilirliðini ve fast track protokollerinin baþarýsýný arttýracak bir unsurdur.

44 yaþýnda bilinç bulanýklýðý ile acil servise getirilen hastanýn Glaskow Koma Skoru: 10. Biyokimyasal analizinde sodyum 111 mEq/L. Kranial tomografi normaldi.Nöbet aktivitesi geliþmesi üzerine hava yolu güvenliði için orotrakeal entübe edilerek yoðun bakým ünitesine alýndý. Acil serviste 1000 cc SF infüzyonu sonrasý kontrol sodyumu 117 mEq/L olarak saptanmýþ. Klavuz doðrultusunda %3 NaCl 150 cc infüzyonu 20 dakikada uygulandý.Kontrol sodyum 121 mEq/L bulundu. Tekrar 20 dakikada 150 cc %3 hipertonik NaCl uygulandý.Kontrol deðer 125 mEq/L.Algoritma doðrultusunda %0.9 luk SF ile replasmana devam edildi.24.Saatteki sodyum 127 mEq/L, 48.Saat sodyum 134 mEq/L saptandý. Yoðun bakýma yatýþýnýn 4. gününde ekstübe edildi.5.gününde psikiyatri servisine nakledildi.10. Gününde kranial MR sonucunda herhangi bir patoloji gözlenmedi. Klinik muayenesi doðal olan,yatýþýnýn 11. gününde taburcu edildi.Sonuç olarak ESICM, ESE ve ERA-EDTA tarafýndan hazýrlanan hiponatremi klavuzundaki ilk saatte sodyum düzeyinin en az 5 mEq/L artýrýlmasý hedefine ulaþýlarak derin hiponatremi olgumuzda herhangi bir komplikasyon geliþmeden klinik baþarý saðladýk

Negatif basýnçlý pulmoner ödem üst solunum yolu týkanýklýðýna baðlý olarak geliþen nadir ancak ciddi bir komplikasyondur. Etyolojik en sýk nedeni laringospazmdýr ve sýklýkla hipoksi ile seyreder. Bu sunuda 24 yaþýnda septoplasti operasyonu geçiren, ekstübasyon sonrasý laringospazma baðlý negatif basýnçlý akciðer ödemi (NBAÖ) geliþen ve tedavisinde esas olarak non-invazif pozitif basýnçlý ventilasyon kullanýlan olgu bildirilmiþtir.

Negatif basýnçlý akciðer ödemi; genel anestezi sonrasý erken postoperatif dönemde görülen, genellikle üst hava yolu obstrüksüyonuna baðlý olarak geliþen bir komplikasyondur. Bu yazýda sekresyona baðlý laringospazm ile tetiklenen negatif basýnçlý akciðer ödemini tartýþmayý amaçladýk.

Simetrik periferik gangrene (SPG), büyük ven týkanýklýðý olmaksýzýn iki ya da daha fazla extremite iskemisi olarak tarif edilmektedir. 78 yaþýnda bayan hasta, hipertansiyon, kronik obstüriktif akciðer hastalýðý, konjestif kalp hastalýðý ve serebrovasküler atak nedeni ile yoðun bakýmda yatýrýldý. Hasta yüksek doz vazopresör tedavisine raðmen hipotansif seyretti. Sepsis ve DIC tablosu geliþtikten sonra sað ayakta daha belirgin, sað el 1., 2. ve 3. distal digitallerinde hýzlý geliþen gangrenöz nekroz görüldü. Noradrenalin ve diðer vazopresör ajanlarýn infüzyonu azaltýlarak kesildi. SPG tablosu tedavisi için yoðun sývý replasmaný, Rheomacrodex ve pentoksifilin uygulandý. Ayaktaki siyatonik görünüm kayboldu ancak sað elde kuru gangrenöz yapýlar kalýcý hale geldi. Hasta yoðun bakýmýn 18. günü multiple organ yetmezliðinden öldü.