Hastaların nöromüsküler bloke edici ajanlara (NMB) duyarlılıkları farklı olduğu için nöromüsküler bloke edici ajan alan tüm hastalar monitorize edilmelidir. Periferik sinir stimulatöründen sağlanan bilgiler; etkinin başlama zamanının belirlenmesinde, nöromüsküler (NM) blokajın titrasyonunda yol göstermede, ilaçla hızlandırılmış antagonizmaya başlama için en uygun zamanı anlamada ve bu antagonizmanın yeterliliğini ortaya koymakta kullanılır. Nöromüsküler fonksiyonun derecesini belirlemede sıklıkla elektriksel uyarılar kullanılır. Genellikle gözle veya muayene yoluyla kasın sinir sitimulasyonuna verdiği yanıt veya kliniği değerlendirilir. Günümüzde klinik kullanımda ticari olarak bulunan basit ve güvenilir bir yöntem olan akseleromiyografi bu amaçla kulanılmaktadır.
Göz çevresindeki kaslar, “Orbicularis Oculi” ve “Corrugatör supercili”, larenks kaslarının gevşemesini diğer kaslara göre daha iyi yansıtırlar. Bu nedenle entübasyon koşullarının yeterliliğini belirlemede iyi bir seçenek olabilir. “Adductor Pollicis Longi” ve üst solunum yollarının kasları da NMB’lere en hassas kaslardır ve bloğun geri dönmesi en uzun sürenlerdendir. Ekstübasyon için de bu kasın monitorizasyonu daha uygundur.
Son yirmi yılda kalp cerrahisinde büyük ilerlemeler elde edilmiştir. Anestezideki gelişmelerde sıklıkla cerrahi koşullardaki değişmeye bağlıdır. Kalp cerrahisinde NM blokajın sağlanması ve takibinde NM monitorizasyonun önemli yer tuttuğu durumlar: 1) Diyafragmanın tam hareketsizliğinin gerektiği, tek akciğer ventilasyonun uygulandığı, dolayısıyla yüksek dozlarda NMB’lerin kullanıldığı, sık tekrarlanan kas gevşetici dozları veya infüzyonla NMB verilen hastalar. 2) Kalp cerrahisi sonrası hızlı ekstübasyon (1-6 saat) planlanan olgular, 3) Postoperatif dönemde ekstübasyonu geciktiren rezidüel paralizinin varlığının ortaya konulması ve önlemesinin gerektiği durumlardır.
As the patients’ sensitivity to neuromuscular blocking (NMB) agents differs, the patients who take neuromuscular blockers, must be monitorized. Neuromuscular stimulatör is used in the determination of the onset of the NMB effect, as a guide for titration of neuromuscular (NM) blockade, and the prediction of the most suitable time for reversing NMB by agents and demonstration of the adequacy of this antagonistic effect. Electrical stimuli are generally used to determine the degree of neurumuscular function. Usually the muscular response or its clinical manifestation in reaction to neuronal stimulation is evaluated by inspection or other examination tools. Today commercialy available acceleromyography which is a simple and reliable method is used in clinics for this aim.
Since the muscles around the eye globe i.e.“orbicularis oculi” and “corrugator supercili” reflect the relaxation status of the laryngeal muscles more accurately., they may be a good choice for determining the adequacy of conditions of intubation. M.adductor pollicis longi and upper respiratory tract muscles are the most sensitive muscles to neuromuscular blockers and the block reversal is extremely prolonged. Monitorization of this muscle is more suitable for extubation.
In the last 20 years, many important advances have been achieved in cardiac surgery. The improvements in anesthesia frequently depends on the alteraions in the surgical conditions. The situations in cardiac surgery where monitorization of NMB plays a crucial role in the induction, and maintenance of neuromuscular blockade are as follows: 1) In the patients who receive frequently administered muscle relaxants or repetitive infusions or high doses of neuromuscular blocking agents because of application of single lung ventilation for the mandatory requirement of completely paralysed diaphragm, 2) For the cases who were scheduled for rapid extubation within 1-6 hours following cardiac surgery 3) To find out and prevent delayed extubation because of residual paralysis during postoperative period.