GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmanýn amacý; koroner arter cerrahisi geçirecek, diabetik ve düþük kalp debili (EF ≤ % 40) veya normal kalp debili (EF >40) olgularýn, akut normovolemik hemodilüsyon uygulamasýna kardiyak yanýtlarýnýn transözefageal ekokardiyografik yöntemle deðerlendirilmesidir
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastalara TÖE 4 gruba ayrýldýlar:
Grup 1ANH (n: 15): Ejeksiyon fraksiyonu > % 40, ANH uygulanacak grup.
Grup 1K(n: 15): Kontrol grubu, Ejeksiyon fraksiyonu > % 40, ANH uygulanmayacak grup.
Grup 2ANH (n: 15): Ejeksiyon fraksiyonu ≤ 40, ANH uygulanacak grup.
Grup 2K(n: 15): Kontrol grubu: Ejeksiyon fraksiyonu ≤ 40, ANH uygulanmayacak grup.
TÖE bulgularý, ANH uygulamadan önce ve 30 dakika sonra elde edildi. 2D ekokardiyografi ile kalbin sistolik; Sol ventrikül diyastol sonu alaný(LVEDA), sol ventrikül sistol sonu alaný(LVESA), sol ventrikül fraksiyonel alan deðiþimi(FAD), atým volümü(SV), kardiyak debi(CI) ve diyastolik fonksiyonlarý; erken mitral dolma(Em Vmax.), atriyal kontraksiyon(Am Vmax.), oranlarý E/A) ve deselerasyon zamaný(DZ), izovolümetrik relaksasyon zamaný( IVRT) parametreleri ölçüldü.

BULGULAR: Hemodinamik ve TÖE ölçümleri, Grup 1K ve Grup 1ANH gruplarýnda baþlangýç deðerlerine göre farklý deðildi. Buna karþýn, LVEDA, Grup 2ANH' de ANH sonrasý, baþlangýç grubuna göre göre anlamlý yüksekti (p<0.001). LVESA bu gruplarda deðiþmedi. Grup 2ANH' da ANH sonrasý, baþlangýç ile karþýlaþtýrýldýðýnda, EmVmax. deðiþmedi, AmVmax. anlamý olarak arttý, E/A oraný da anlamlý olarak azaldý. (p<0.01).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Anestezi altýnda, normal ve düþük EF'lu diyabetik hastalarda, orta derecede akut normovolemik hemodilüsyon uygulamasý, LV fonksiyonlarýný bozmadan iyi tolere edildi. Ancak, atriyal fibrilasyonun varlýðýnda düþük EF'lu kardiyak cerrahi geçirecek diyabetik hastalarda, ANH ile AmVmax. arttýðý için, ANH dikkateli uygulanmalýdýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Yoðun bakým ünitelerinde yatan kritik hastalarda sývý dengesinin belirlenmesi ve tedavilerinin düzenlenmesinde nonivaziv doðruluk deðeri yüksek tanýsal yaklaþýmlara gereksinim devam etmektedir. Çalýþmamýzda yoðun bakýmdaki kritik hastalarda transtorasik ekokardiyografi ve akciðer ultrasonografisinin hemodinami ve sývý tedavisindeki önemini araþtýrdýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastanemizde anestezi yoðun bakým ünitesinde, mekanik ventilasyon desteðinde olan 61 hastaya yoðun bakým 1. gününde yoðun bakým doktoru tarafýndan TTE ve akciðer USG'nu yapýldý. Hastalarýn klinik özellikleri, TTE ve akciðer USG bulgularý ve deðerlendirme süreleri kayýt edildi. Hastalarýn sývý dengesi fizik muayene, hemodinamik ve TTE veriler ile deðerlendirildi. Sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu, v.cava inferior çapý ve kollapsibilite indeksi sað atrial basýncý hesaplanarak hastanýn sývý durumu, inotrop tedavisi yeniden düzenlendi veya deðiþiklik yapýlmadý. USG deðerlendirmeleri ile akciðer grafisi yada toraks bilgisayarlý tomografi bulgularý karþýlaþtýrýlarak plevral effüzyon tespiti ve giriþimsel iþlem uygulamalarý kayýt edildi.
BULGULAR: 80 hastadan 19 tanesinde yeterli görüntü kalitesi elde edilemediðinden çalýþma dýþý býrakýldý. 61 hastanýn 37 tanesinde (% 60.7) sývý ve inotrop tedavisi yeniden düzenlendi. 61 hastanýn 18 tanesinde (% 29.5) USG ile plevral sývý tespit edildi, sekiz (% 13.1) hastaya USG eþliðinde torasentez ve/veya plevral sývý drenajý yapýldý. Onaltý hastada (%26.2) ise herhangi bir tedavi deðiþikliði veya giriþim uygulanmadý. TTE ve USG için deðerlendirme süresi ortalama 12.98 dakika olarak kaydedildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: TTE ve akciðer USG uygulamasý yoðun bakým ünitelerinde özellik sývý dengesinin saðlanmasý ve inotrop tedavisinin düzenlenmesinde, plevral effüzyon tespitinde ve giriþimsel iþlemlerde önemli bir rehber olmaktadýr. Noninvaziv bir monitorizasyon ve yatak baþý uygulanabilir olmasý, kýsa sürede deðerlendirilebilme olanaðý saðlamasý da önemli avantajlarýdýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Santral venöz kateter malpozisyon oraný,% 5 -14 olup sað internal juguler ven için daha azdýr. Çalýþmamýzýn amacý; sað internal juguler vene eþ zamanlý olarak konulan introducer ve santral venöz kateterin yerleþim yeri ve malpozisyon oranlarýný belirlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2013-2016 yýllarý arasýnda kardiyak cerrahi yapýlan hastalarda santral venöz kateter yerleþimi retrospektif olarak incelendi. Kateter ucunun yeri karinanýn üstünde iki bölgeye ayýrýldý: Zon A, sað atrium atrium giriþi ve alt vena kava süperior ve Zon B, üst vena kava süperior ile sað innominat ven kavþaðý. Karinanýn altýnda yerleþen kateter ucu Zon C (sað atrium içi) olarak deðerlendirildi. Vena kava süperior dýþýnda venöz sistemde kateter yerleþimi ise malpozisyon (Zon D) olarak kabul edildi.
BULGULAR: 392 hastadan; 133’ü Zon A, 121’i Zon B ve 99’u Zon C iken malpozisyon sayýsý (Zon D ) 39 (% 9.94) idi. En sýk izlenen venöz malpozisyon yeri vena kava inferior idi. Hastalar boylarýna göre, 165 cm altýnda (Grup Kýsa, n= 190) ve üstünde (Grup Uzun, n=202) olarak 2 gruba ayrýldýðýnda; kýsa boylu hastalarda Zon A (ideal yer) olan hasta sayýsý az iken malpozisyon daha fazla idi (27 vs 12).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çift kateter takýlmasýnýn malpozisyon üzerine etkisini gösteren bir literatüre rastlanýlmamýþ olup çalýþmamýz bu alanda yapýlan ilk çalýþmadýr. Özellikle kýsa boylu hastalarda ayný vene çift santral venöz kateter tekniði ile kateter ucunun yanlýþ yerleþim oranýnýn daha fazla olduðu sonucuna varýldý.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Ortopedik alt ekstremite cerrahisinde; nörostimülasyon tekniði ile ultrason tekniði kullanýlarak kombine femorasiyatik blok uygulanmasýnýn karþýlaþtýrýlmasý amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Etik kurul onayý ve hastalarýn onamý alýndýktan sonra ortopedik alt extremite cerrahisi geçirecek ASA I-II grubuna giren 18-65 yaþ arasýndaki 66 hastaya kombine femorasiyatik blok uygulandý. Hastalara nörostimülatör eþliðinde(Grup I), ultrason eþliðinde(Grup II) ve her iki teknik birlikte(Grup III) kombine femorasiyatik blok uygulandý. Her 3 gruba da siyatik bölgeden 30 ml %0,5’lik levobupivakain ve femoral bölgeden 20 ml %0,5’lik levobupivakain olmak üzere toplam 50 ml %0,5’lik levobupivakain uygulandý. Tüm hastalarýn ortalama kan basýnçlarý, kalp atým hýzlarý, periferik oksijen saturasyon deðerleri blok uygulamasýndan önce ve uygulamadan sonra kaydedildi. Ayrýca blok uygulama süresi, hasta ve cerrah memnuniyeti, sensoriyal ve motor blok baþlama ve bitiþ süreleri kaydedildi.
BULGULAR: Her üç gruptaki bireylerin baþlangýç, 10. ve 20. dakikalar, postoperatif 2., 4., 6. ve 12. saatlerdeki VAS deðerleri karþýlaþtýrýldýðýnda gruplar arasý fark anlamlý bulundu. Her üç gruptaki bireylerin hasta ve cerrah memnuniyetleri, duyusal blok baþlangýç zamanlarý, motor blok baþlangýç zamanlarý, blok uygulama süreleri, duyusal blok sonlanma zamanlarý, motor blok sonlanma zamanlarý ve ilk analjezik uygulama zamanlarý karþýlaþtýrýldýðýnda gruplar arasý fark anlamlý bulundu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Kombine femorasiyatik blokajda kullanýlan ultrason tekniðinin, nörostimülasyon tekniðine göre hem blok baþlama ve sonlanma süresinde, ayrýca blok devamlýlýðýnda; hem de hasta ve cerrah memnuniyeti ile ilk analjezik uygulanma süresinde daha üstün olduðu kanýsýna varýldý.

Abdominal aort anevrizmasý yüksek mortalite ve morbidite oranlarý nedeni ile önemli bir saðlýk sorunudur. Abdominal aort anevrizmalarýnýn çoðu rüptüre oluncaya kadar asemptomatik seyreder ve rüptüre olduktan sonra da klinik atipik seyredebilir. Atipik semptomlarla acil servise baþvuran hastalarýn acil servis yoðunluðu içinde doðru taný almalarý güç olabilir. Yazýmýzda atipik semptomlarla acil servise baþvuran ve yatak baþý yapýlan batýn ultrasonografisi sonucu rüptüre abdominal aorta anevrizmasý saptanan bir olgu sunulmuþtur.

Günümüzde akut respiratuar distressendromu (ARDS) patofizyolojisi ile ilgili yeterli bilgi olmamasýndan dolayý tedavi semptomatik ve destekleyici olmaktan ileri gidememektedir. Bu çalýþmada, klinik gözlem ile viral enfeksiyon düþünülen sað pnömonektomi sonrasý ARDS meydana gelen hastada oseltamivir kullanýmýnýn sonucuna yer verilmiþtir.

Konstrüktif perikardit nadir görülen ancak diyastolik doluþlarýnýn bozulmasýna neden olarak ciddi hasar oluþturabilen klinik bir sendromdur. Bu yazýda geç taný almýþ konstrüktif perikardit nedeniyle siroz tanýsý konan bir olgunun perioperatif anestezi öyküsünü sunmayý amaçladýk. Kýrk dokuz yaþ, 70kg erkek hasta, daha önce bilinç kaybý, nefes darlýðý, sarýlýk nedeniyle hastaneye kaldýrýldý. Periferik ödem, asit, gastrointestinal kanama, hepatomegali, ensefalopati, antiHCV pozitifliði nedeniyle hastanýn HCV sirozu + hepatik ensefalopati teþhisi kondu. Yenilenen tahlillerde HCV negatifti ve taný tekrar gözden geçirildi. Kardilojik muayenesinde konstriktif perikardit tanýsý alýp, operasyon kararý verildi. Hasta apatik, kýsmen oryante, Elektroensefalogram (EEG)’da orta derecede yavaþlama ile yüksek nörolojik riski altýnda tutuldu. Anestezi indüksiyonu öncesi kan basýncý 114/60, kalp hýzý 95, sað-sol near infrared spektroskopi (NIRS,rSO2) 43/45, patient state index (PSI) 95, SpO297. Anestezi indüksiyonunda; Ketamin, midazolam, lidokain, fentanil, rokuronyum kullanýldý. Ýndiksiyonla birlikte transamin ve dobutamin infüzyonu baþlatýldý. Ýndüksiyondan sonra sað-sol rSO2 57/59, PSI 41, spektral kenar frekanslarý (SEF) 6.6 / 6.5, santral venöz basýnç (CVP) 26. Transözofageal ekokardiyografi (TEE), özofagus varisleri nedeniyle yapýlmak istenmedi. Ameliyat sýrasýnda milrinon infüzyonu baþlatýldý. Postoperatif 4 saat sonra ekstübe edildi, inotrop infüzyonlarý ise 2 gün sonra sonlandýrýldý. Sol kalp pulmoner venöz dönüþü inspirasyon esnasýnda azalýr. Bu, interventriküler septumu sola kaydýrýr ve sol ventrikül kavitesi ve strok volüm azalýr. Strok volümdeki düþüþe verilen en önemli refleks yanýt adrenerjik uyarýlmadýr. Bu nedenle perioperatif dönemde adrenerjik uyarýmý korumak önemlidir. Barorefleks duyarlýlýðýnda azalma da kardiyak sirozun bir bileþeni olarak gösterilmiþtir. Bu nedenle, anestezi indüksiyonunun neden olabileceði adrenerjik depresyonu önlemek için indüksiyon ajanlarý ketamin ve dobutamin ile kombine edilmiþtir.