Amaç: Çalışmada, konjenital kalp hastalığı nedeniyle kalp cerrahisi geçiren çocuklarda del Nido ve soğuk kan kardiyoplejisinin böbrek fonksiyonlarına etkisinin değerlendirilmesi amaçlandı.
Yöntem: Bu çalışma, prospektif olarak gerçekleştirildi. “Risk Adjustment for Congenital Heart Surgery (RACHS)” skoru 3’ün altında olan 119 pediatrik hasta, gruplandırma yazılımı kullanılarak kardiyopleji solüsyonunun tipine göre rastgele iki gruba (soğuk kan ve del Nido kardiyoplejisi) ayrıldı. Kardiyoplejiden önce ve sonra üre, kreatinin, tahmini glomerüler filtrasyon hızı ve renal yakın kızılötesi spektroskopi değerlerinin değişimi bu çalışmanın birincil sonuç ölçütleriydi.
Bulgular: Del Nido grubunda kardiyopulmoner baypas süresi (p<0,001), aort kros klemp süresi (p<0,001) ve ekstübasyon süresi (p=0,032) daha uzun, VIS-48. saat (p=0,048) değeri daha fazlaydı. Preoperatif değerlere göre 48. saatte üre artışı del Nido grubunda daha yüksekti (p=0,028). Kardiyopulmoner baypas süresindeki artışın üre (p=0,009) ve kreatinin (p=0,004) artışını, daha genç yaşta olmanın ise üre artışı (p=0,014) ve tahmini glomerüler filtrasyon hızındaki düşüşü (p=0,044) öngördüğü belirlendi.
Sonuç: Del Nido kardiyopleji uygulanan olgularda kardiyopulmoner baypas süresi, aort kros klemp süresi ve ekstübasyon süresi daha uzun olmasına rağmen, del Nido kardiyopleji yoğun bakım ünitesinde yatış süresi, mortalite oranları, VIS-başlangıç ve VIS-24. saat değerleri ve cerrahi sırasında renal yakın kızılötesi spektroskopi, kreatinin, tahmini glomerüler filtrasyon hızı ve üre değerlerinin değişimi açısından kan kardiyoplejisi kadar güvenlidir. Del Nido kardiyoplejisinin konjenital kalp hastalığı cerrahisinde kullanımı konusunda daha kapsamlı araştırmalara ihtiyaç vardır.
Objectives: We aimed to evaluate the effect of del Nido (DN) and cold blood (CB) cardioplegia on renal functions in children undergoing cardiac surgery for congenital heart disease (CHD).
Methods: This study was conducted prospectively. One hundred and nineteen pediatric patients with Risk Adjustment for Congenital Heart Surgery (RACHS) scores below 3 were randomly assigned using allocation software to two groups (CB and DN cardioplegia) according to the type of cardioplegia solution used. The change of urea, creatinine, estimated glomerular filtration rate (eGFR), and renal near-infrared spectroscopy (NIRS) values before and after cardioplegia were the primary outcome measures of this study.
Results: Cardiopulmonary bypass (CPB) duration (p<0.001), ACC duration (p<0.001), and extubation time (p=0.032) were longer and the VIS-48th h (p=0.048) value was higher in the DN group. The pre-operative versus 48th h increase in urea were higher in the DN group (p=0.028). The increase in CPB duration was predictive for the increase in urea (p=0.009) and creatinine (p=0.004), and younger age was a predictor for the increase in urea (p=0.014) and decrease in eGFR (p=0.044).
Conclusion: Although CPB duration, aortic cross-clamp times, and extubation times are longer in DN cardioplegia recipients, it is as safe as blood cardioplegia in terms of ICU LOS, mortality rates, VIS-initial and VIS-24th h values, and changing renal NIRS, creatinine, eGFR, and urea values during surgery. There is a need for more extensive research on the use of DN cardioplegia in CHD surgery.