GKD Anest Yoð Bak Dern Derg. 2016; 22(1): 24-28 | DOI: 10.5222/GKDAD.2016.028

Postanestezi Bakým Ünitesinde Görülen Postoperatif Rezidüel Kürarizasyon: Klinik Testlerle Ýliþkisi

Gonca Oðuz, Süheyla Ünver, Gülþah Açýkgöz, Oruç Emre Solmaz, Yeliz Ýrem Tunçel
Dr A.Y. Ankara Onkoloji Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi, Anestezi ve Reanimasyon Kliniði, Ankara

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Nöromusküler blokörlerin rezidüel etkileri erken postoperatif döneme uzayabilir. Nöromusküler bloðun derecesini deðerlendirmede train-of-four stimülasyonu kullanýlmakla beraber birçok anestezist hala klinik testleri tercih etmektedir. Yeterli solunum fonksiyonu için train-of-four oranýnýn eþik deðeri 0.9 olarak kabul edilmektedir. Bu çalýþmada, postanestezi bakým ünitesinde görülen postoperatif rezidüel kürarizasyon insidansý ve train-of-four oranlarýnýn klinik testlerle iliþkisi araþtýrýldý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya genel anestezi altýnda cerrahi giriþim uygulanan 128 hasta dahil edildi. Rezidüel kürarizasyon postanestezi bakým ünitesinde train-of-four stimülasyon ile ölçüldü. Ayný zamanda, 5 saniye baþýný kaldýrabilme, göz açma, el sýkma ve dil çýkarma becerileri de deðerlendirildi. Ek neostigmin ihtiyacý, solunum için sözel veya mekanik stimülasyon ve reentübasyon kaydedildi.
BULGULAR: Hastalarýn % 18'inin train-of-four oraný ≤0.7, % 32.8'i 0.7-0.9 ve %49.2'si ≥0.9'du. Train-of-four oranlarý baþ kaldýrma ve el sýkmayla zayýf-orta derecede pozitif korelasyon gösterdi. Korelasyon katsayýsý en fazla baþ kaldýrmayla anlamlýydý (0.318, p=0.000). Amerikan Anestezistler Derneði sýnýflandýrmasý ile korelasyon negatif olarak bulundu (-0.289, p=0.001). Train-of-four oraný ≤0.7 olan 23 hastanýn 11'i 5 saniye baþ kaldýrabilirken, train-of-four ≥0.9 olduðunda bu sayý 63 hastada 56'ya yükseldi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Postoperatif bakým ünitelerinde nöromusküler blokörlerden yetersiz derlenme önemli bir problemdir. Klinik testler postoperatif rezidüel parezi ile iyi korelasyon göstermemektedir. Hasta sonuçlarýný iyileþtirmek için objektif nöromusküler monitörizasyon ve optimal antagonizma uygulanmalýdýr.

Anahtar Kelimeler: Postoperatif, rezidüel kürarizasyon, nöromusküler monitörizasyon

---

Postoperative Residual Curarization in Postanesthesia Care Unit: Relationship With Clinical Tests

Gonca Oðuz, Süheyla Ünver, Gülþah Açýkgöz, Oruç Emre Solmaz, Yeliz Ýrem Tunçel
Dr A.Y. Ankara Oncology Education and Research Hospital, Department of Anesthesiology and Reanimation, Ankara

INTRODUCTION: The residual effects of neuromuscular blocking agents may persist into early postoperative period. Although train-of-four stimulation is used to evaluate the degree of neuromuscular blockade, many anesthetists still prefer clinical tests. A train-of-four ratio of 0.9 is accepted as threshold for adequate respiratory function. In this study, the incidence of postoperative residual curarization in postanesthesia care unit and the relation of train-of-four ratios with clinical tests were evaluated.
METHODS: 128 patients scheduled for surgical procedures under general anesthesia were enrolled. Residual curarization was assessed using train-of-four monitorization upon arrival in the postanesthesia care unit. At the same time, the ability of 5s head lift, eye opening, hand grip and tongue protrusion were evaluated. Additional neostigmine need, verbal or mechanical stimulation for respiration and reintubation were also noted.
RESULTS: Eighteen percent of patients had a train-of-four ratio≤0.7, 32.8% between 0.7-0.9 and 49.2% ≥0.9. Train-of-four values showed weak-moderate positive correlation with head tilt and hand grip. The correlation coefficient was most significant with head tilt (0.318, p=0.000). The correlation was negative with American Society of Anesthesiologists classification (-0.289, p=0.001). Eleven of 23 patients with train-of-four ≤0.7 were able to sustain 5s head tilt, while the number increased to 56 of 63 when train-of-four ≥0.9.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Incomplete recovery from neuromuscular blocking agents is an important problem in postoperative care units. The clinical tests are not well correlated with postoperative residual paresis. Objective neuromuscular monitoring and optimal reversal must be performed to improve patient outcomes.

Keywords: Postoperative, residual curarization, neuromuscular monitorization

---

ATIF KOPYALA