AMAÇ: Yatan hastalarda malnütrisyon oranları hastane tipine ve hasta popülasyona bağlıdır. Malnütrisyonlu hastalar malnütrisyonu olmayan hastalara göre daha yüksek mortalite ve morbidite oranına, daha uzun hastanede kalış süresine, daha fazla ilaç kullanımına sahiptir. Çalışmamızda, hastanemizde açık kalp cerrahisi operasyonu geçirecek hastaların malnütrisyon oranlarını tespit edip, ilişkili risk faktörlerini araştırmayı amaçladık.
YÖNTEMLER: Elektif açık kalp cerrahisi geçirecek ASA II-III, 40-85 yaş arası 50 hasta değerlendirildi.NRS-2002 skoru ≥ 3, Vücut Kitle İndeksi (VKİ) < 18,5 kg/m2 ve serum albümin düzeyi < 3 g/dl bulgularından bir veya daha fazlasının olduğu hastalar malnütrisyonlu olarak değerlendirildi. Hastaların preoperatif yaşı, cinsiyeti, ek hastalık varlığı (DM, HT, KOAH), geçireceği operasyon türü kaydedildi. Ayrıca operasyon öncesi sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (LVEF) ve solunum fonksiyon testi (SFT) parametreleri (FVC, FEV1, FEV1/FVC), hemoglobin, hematokrit, lenfosit sayısı, albümin, CRP ve kolesterol düzeyleri değerlendirildi. Hastaların ekstübasyon zamanları, servis ve yoğun bakım ünitesinde yatış süreleri, yatış esnasında gelişen komplikasyon ve çeşidi kaydedildi. Hastaların taburcu oldukları gün solunum fonksiyon testleri tekrar edildi.
BULGULAR: Hastanemizde açık kalp cerrahisi geçirecek hastalarda % 20 oranında malnütrisyon saptandı. Malnütrisyon riski olan hastaların postoperatif entübe kalma süreleri, YBÜ ve serviste kalma süreleri malnütrisyon riski olmayanlara göre daha uzun, postoperatif komplikasyon oranları daha yüksek, preoperatif ve postoperatif FEV1, FVC, ve FEV1/FVC ortalamaları daha düşük saptandı. Fakat bulgular istatistiksel olarak anlamlı değildi. Ayrıca fazla kilolu ve obez hastaların postoperatif YBÜ ve servis kalış süreleri daha uzun bulundu.
Sonuç: Sonuç olarak açık kalp cerrahisi hastalarında yüksek oranda malnütrisyon görülebilir. Malnütrisyonun bu hasta profilinde de postoperatif olumsuz etkileri vardır.
SONUÇ: Sonuç olarak açık kalp cerrahisi hastalarında yüksek oranda malnütrisyon görülebilir. Malnütrisyonun bu hasta profilinde de postoperatif olumsuz etkileri vardır.
OBJECTIVE: Rates of malnutrition in hospitalized patients may vary depending on the type of hospital and patient population. Malnourished patients have higher mortality and morbidity rates, longer length of hospital stay (LOS) and much more drug use than patients without malnutrition. We aimed to investigate rates of malnutrition in hospitalized patients undergoing open heart surgery and the associated risk factors.
METHODS: We studied 50 ASA II-III patients aged between 40-85 undergoing elective open heart surgery. Patients whose NRS-2002 score ≥ 3 and/or, Body Mass Index (BMI) <18.5 kg/m2, and/or serum albumin level <3 g / dl were evaluated as malnourished. Preoperatively patients’ demographic datas, preoperative left ventricular ejection fraction (LVEF), and values of pulmonary function tests (FVC, FEV1, FEV1/FVC), hemoglobin, hematocrit, lymphocyte count, albumin, CRP, and cholesterol values were recorded. LOS in intensive care unit and service, type of complications that occurred during hospitalization were recorded. Values of Pulmonary function tests were also obtained on the day patients discharged.
RESULTS: Malnutrition rate was 20 % in patients with open-heart surgery. Patients at risk of malnutrition had longer postoperative intubated time, LOS in ICU and in service, higher rates of postoperative complications and lower preoperative and postoperative FEV1, FVC, and FEV1/FVC values than those without risk of malnutrition. But these findings were not statistically significant. In addition, LOS in the ICU and service were found longer in overweight and obese patients than others.
CONCLUSION: In summary, a high rate of malnutrition can be observed in patients with open-heart surgery. Malnutrition has negative postoperative effects in these patients.