Mitral kapak onarımlarının erken ve orta dönem sonuçlarının değerlendirilmesi
Fikri Mehmet YapıcıMemorial Ataşehir HastanesiGİRİŞ ve AMAÇ: Hastanemizde 15 yıllık dönemde mitral kapak onarımı-anuloplasti operasyonu yapılan olgularda uygulanan farklı tekniklerin erken ve orta dönem sonuçlara etkisini saptamak.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Mitral kapak onarımı uygulanan 262 olgu retrospektif olarak hastane veri tabanı yardımıyla, ameliyat ve poliklinik izlemleri toplanarak çalışmaya alındı. Davet yöntemiyle çağrılarak %91 hastaya ulaşıldı. Farklı onarım tekniklerinin (Kay, Wooler, Bayazıt büzme (uçkur) yöntemi, halka anuloplasti teknikleri, papiller adele onarımı ve kordaplasti) erken ve orta dönemde klinik ve ekokardiyografik sonuçlara etkisi araştırıldı.
BULGULAR: Hastaların %67’si kadın (n=177) ve yaş ortalaması 31,2±12 (5-64) olarak saptandı. Etiyolojik olarak olguların %74’ü romatizmal, %18’i endokardit ve %14’ünde dejeneratif kapak hastalığı ön plandaydı. Postoperatif 3 olguda kanama, 1 olguda tamponad nedeniyle revizyon uygulanmıştır. Hastane mortalitesi 11 olgu ile %4,2 oranında görüldü.
Hastalar 1189 hasta yılı takip edilmiş olup; reoperasyon oranı %1,5/hasta yılı, tromboemboli insidansı %2,3 (%0,5 /hasta yılı) olarak bulunmuştur, bir olguda antikoagulana bağlı kanama saptanmıştır (%0,08/hasta yılı). Hastaların 5 yıl yaşam oranları %88±3 olarak bulunmuştur. Mitral onarım yapılan hastaların 8’inde gebelik ve başarılı doğum gerçekleşti.
Farklı mitral onarım tekniklerinin erken-orta dönem mortalite, reoperasyon, tromboemboli açısından anlamlı farklılık oluşturmadığı saptandı (p>0,05). Yine anuloplasti ringi kullanılan ve kullanılmayan olguların karşılaştırılmasında fark saptanmamıştır (p=0,092)
TARTIŞMA ve SONUÇ: Romatizmal hastalık grubu ve doğurganlık dönemindeki kapak hastalarında; mitral kapak onarımı düşük hastane mortalitesi, iyi erken ve orta dönem sonuçlarıyla, özellikle akla gelmeli ve uygulanmalıdır. Onarım tekniğinin mortalite ve morbidite üzerinde etkisi bulunmasa dahi, performans ve yaşam kalitesi konusunda ileri çalışmalara gerek vardır.
Assessment of the results of early and medium-term of mitral valve repairs
Fikri Mehmet YapıcıMemorial Ataşehir HospitalINTRODUCTION: To determine short and mid-term results of different techniques on patients who underwent mitral valve repair – annuloplasty surgery in a span of 15 years in our hospital.
METHODS: 262 patients who underwent mitral valve repair were included in the study. The effects of different repair techniques (Kay, Wooler, Bayazıt shir (drawstring), ring annuloplasty techniques, papillary muscle repair and cordaplasty), in early and medium period, on the clinical and echocardiographic results were investigated.
RESULTS: 67% of the patients were female (n = 177) and the mean age was 31.2±12 (5-64). Etiologically, 74% of the cases were rheumatic, 18% had endocarditis and 14% suffered from degenerative valvular disease. Hospital mortality rate was 4,2% with 11 cases.
The patients were followed up for 1189 patient years. The rate of reoperation was 1.5% / patient year, the incidence of thromboembolism was 2.3% (0.5% / patient year), and one patient had hemorrhage due to anticoagulant (0.08% / patient year). The 5-year survival rate of the patients were 88±3%. 8 patients who underwent mitral repair had successful pregnancies and gave birth.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Different mitral repair techniques did not show any significant difference in terms of early-mid-term mortality, reoperation, and thromboembolism (p> 0.05). There was no difference in the comparison of patients with and without annuloplasty ring (p = 0,092).
Mitral valve repair, due to its good early and mid-term results, as well as low hospital mortality rates, should be considered and utilized on patients in rheumatic disease group and patients in the period of fertility.
Makale Dili: Türkçe
(1579 kere indirildi)