Geriatrik nüfusun giderek artmasına bağlı olarak cerrahi tedavi alan geriatrik hastaların oranı da belirgin şekilde artmaktadır. Bu hastalarda anestezi uygulamaları; yaşlanmaya bağlı ortaya çıkan fizyolojik ve psikolojik değişimleri içine alacak şekilde spesifik bir yaklaşımla preoperatif dönemin daha iyi anlaşılmasını ve postoperatif dönemin daha sorunsuz geçirilmesini sağlamalıdır. Bu derlemede geriatrik hastalarda preoperatif dönemde istenilen konsültasyonların değerlendirilmesi, yorumlanması, kılavuz önerileri ve risk skorlamaları değerlendirilmiştir.

The incidence of geriatric patients undergoing surgical procedures has been increasing markedly as a result of increase in geriatric population. The anesthetic management of these patients should provide a better understanding of preoperative period and a better and smooth postoperative care, with a specific approach including physiological and psychological age -specific changes. We evaluated the consultations, guidelines and risc scoring systems in the geriatric population; required in the postoperative period.

GİRİŞ ve AMAÇ: Minimal vücut dışı dolaşım sistemi (MVDD) rezervuar içermemesi, devrelerinin heparin kaplı olması, santrifugal pompa kullanması gibi özellikleri ile konvansiyonel vücut dışı dolaşım sistemlerinden (KVDD) ayrılır. Çalışmamızda MVDD ve KVDD kullanılan elektif koroner arter cerrahisi geçiren olgularda kardiyopulmoner baypas (KPB) sırasında oluşan kan gazı değişikliklerinin fizikokimyasal yaklaşımla değerlendirilmesi amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: KVDD ya da MVDD kullanılarak koroner arter cerrahisi uygulanan 59 olgunun verileri retrospektif olarak tarandı. MVDD kurulurken devreler izotonik NaCl ve hidroksietil nişasta solüsyonu ile dolduruldu, kanülasyondan sonra bütün olgularda “otolog prime” yapılarak bu solüsyon devre dışına alındı. KVDD hazırlanırken standart içerik ile devreler dolduruldu. KPB öncesi, KPB sırasında ve sonrasında alınan kan gazı verileri değerlendirildi. pH, pCO2, laktat, baz farkı (BE), hemoglobin ve kuvvetli iyon farkı (SID) değerleri kaydedildi. KPB ve kros klemp süreleri de kaydedildi.
BULGULAR: MVDD grubu (n=29) ile karşılaştırıldığında, KVDD grubunda (n=30) KPB sırasında ve sonrasında hemoglobin değerleri daha düşük (p<0.001), KPB sırasında SID, BE ve pH daha yüksek bulundu (p<0.0001). KVDD grubunda SID ve pH yüksekliğinin nedeni KPB başlangıç solüsyonunun yüksek sodyum içeriğiydi. MVDD grubunda KPB sırasında SID ve pH değişmez iken KPB sonrasında klor artışına bağlı olarak SID azaldı fakat pH etkilenmedi. KVDD grubunda laktat değerleri MVDD grubundan daha yüksekti (p<0.01). KPB ve kros klemp süreleri KVDD grubunda daha uzundu (p<0.01).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Vücut dışı dolaşım için MVDD kullanıldığında konvansiyonel pompaya göre hemoglobinin ve pH’nın daha stabil seyredebileceğini gösterilmiştir. Kullandığımız yüksek SID içerikli başlangıç solüsyonun ve hemodilüsyonun KVDD grubunda metabolik alkaloza neden olduğunu fizikokimyasal analiz ile saptadık.

INTRODUCTION: “Minimal Extracorporeal Circulation System”(MECC) has differences from conventional cardiopulmonary bypass(CCPB) system such as having a centrifugal pump,heparin-coated circuit and free of a reservoir. This study aims to distinguish the differences in blood gas changes analysed by the physicochemical approach between patients undergoing elective CABG surgery with MECC and CCBP.
METHODS: Fifty-nine patients who undergone coronary artery bypass surgery were screened retrospectively. MECC circuit was primed with isotonic and hydroxyethyl starch solution, following the cannulation prime solution was removed from the circuit by otology priming. CCPB system was primed with 1650 ml standard priming solution. Arterial blood gas analyses were done before, during, after the pump. The duration of pump and cross-clamp, pH,pCO2,lactate, base excess(BE),hemoglobin,strong ion difference(SID) were recorded.
RESULTS: The hemoglobin levels were low before and after the pump(p<0.001),SID,BE,pH were high during the pump in the CCPB group(n=30)compared to the MECC group(n=29)(p<0.0001). The high sodium consistency of the priming solution in the CCPB system yielded high SID and pH. Although SID and pH were stable during the pump,SID decreased as a result of Cl– increase after the pump,but this did not influence pH in the MECC group. The lactate levels were high(p<0.01),the duration of pump and cross-clamp were longer(p<0.01) in the CCPB group compared to the MECC group.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The hemoglobin levels and pH are more stable during the extracorporeal circulation when MECC is used compared to the CCPB. The priming solution with high SID and hemodilution are determined as the causes of metabolic alkalosis in the CBB group by the physicochemical analysis.

GİRİŞ ve AMAÇ: Anestezi ve cerrahideki gelişmelere bağlı olarak koroner arter baypas greftleme (KABG) ameliyatlarının giderek yaygınlaşması ve değişen hasta profili peroperatif dönemde daha fazla komplikasyonla karşılaşılmasına neden olmaktadır. Bu komplikasyonlara bağlı olarak mortalite ve morbidite oranları artmakta, hastanede ve yoğun bakımda kalış süresi uzamaktadır. Çalışmamızda KABG cerrahisinde komplikasyon gelişimine neden olan etiyolojik faktörlerin saptanması hedeflenmiştir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2011 – Aralık 2012 tarihleri arasında opere olmuş 400 hastanın dosyası retrospektif olarak incelendi. Hastaların yaş, cinsiyet, kilo, boy, vücut kitle indeksi (BMI), ejeksiyon fraksiyonu, EuroSCORE (European system for cardiac operative risk evaluation skoru), ek hastalık varlığı, yapılan anastamozların sayısı, aorta kros klemp ve KPB süreleri, postoperatif inotrop desteği, mekanik ventilatörde kalış süresi, yoğun bakımda ve hastanede kalış süresi, gelişen komplikasyonlar not edildi. Ortaya çıkan komplikasyonlarla bu değişkenler arasındaki ilişki istatiksel olarak araştırıldı.
BULGULAR: Hastaların ortalama yaşları 61,4± 9,4 yıl ve 307’si erkek idi. Hastalarda %29,8 oranıyla en sık kardiyak komplikasyon görüldü. Bunu renal disfonksiyon (%21) ve solunumsal komplikasyonlar (%12,3) izledi. Hastaların %41,5’inde bir komplikasyon, %19’unda ise iki ve üzerinde komplikasyon gelişti. Çok yönlü lojistik regresyon analizinde erkek cinsiyet, yüksek BMI, yüksek EuroSCORE, inotropik ajan kullanımı, uzun KPB süresi ve yapılan koroner anastomoz sayısı komplikasyonlar için bağımsız risk faktörü idi. Komplikasyon gelişen hastaların ekstübasyon, mekanik ventilasyon,yoğun bakım ve hastane yatış süreleri anlamlı olarak uzamış bulundu (p = 0,05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Preoperatif dönemde hastaların operasyona ayrıntılı hazırlanması ve optimal sağaltımın yapılması, miyokard koruma tekniklerine uyulması ve operasyon sürelerinin azaltılması ile komplikasyon oranlarında azalma sağlanabilecektir.

INTRODUCTION: As coronary artery bypass graft (CABG) surgeries are becoming more common along with the advancements in anesthesia and surgery and patient profiles are changing day by day, more complications are observed during the preoperative period. Due to these complications, mortality and morbidity rates are increasing and length of stay in the intensive care unit is extended. This study aimed to specify the etiological factors that cause the development of complications in CABG surgeries.
METHODS: Files of 400 patients who were operated between January 2011 and December 2012 were reviewed retrospectively. Information concerning the patients’ ages, gender, weight, height, body mass index (BMI), ejection fraction, EuroSCORE (European system for cardiac operative risk evaluation score), presence of additional diseases, number of anastomoses carried out, the duration of cardiopulmonary bypass and aortic cross-clamping time, postoperative inotropic drug support, mechanical ventilation time, length of stay in the intensive care unit and in hospital, and the complications that occurred was noted. The relationship between the occurring complications and these variables was studied statistically.
RESULTS: The mean age of the patients was 61,4± 9,4 years and 307 of them were males. Cardiac complication was the most frequently observed complication in patients with a rate of 29.8%. This was followed by renal dysfunction (21%) and respiratory complications (12.3%). 41.5% of the patients developed one complication alone while 19% of them developed two and more complications. In the multiple direction logistic regression analysis, male gender, high BMIs, high EuroSCOREs, use of inotropic agents, long CPB durations and the number of coronary anastomoses carried out were independent risk factors for complications. For the patients who developed complications, extubation, mechanical ventilation, length of stay in intensive care and hospital were found to have been extended significantly (p = 0,05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It would be possible to decrease the rates of complications by preparing patients for the operation thoroughly in the preoperative period and giving optimal treatment, complying with the myocardial protections techniques and reducing operating times.

GİRİŞ ve AMAÇ: Nöromusküler blokörlerin rezidüel etkileri erken postoperatif döneme uzayabilir. Nöromusküler bloğun derecesini değerlendirmede train-of-four stimülasyonu kullanılmakla beraber birçok anestezist hala klinik testleri tercih etmektedir. Yeterli solunum fonksiyonu için train-of-four oranının eşik değeri 0.9 olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada, postanestezi bakım ünitesinde görülen postoperatif rezidüel kürarizasyon insidansı ve train-of-four oranlarının klinik testlerle ilişkisi araştırıldı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya genel anestezi altında cerrahi girişim uygulanan 128 hasta dahil edildi. Rezidüel kürarizasyon postanestezi bakım ünitesinde train-of-four stimülasyon ile ölçüldü. Aynı zamanda, 5 saniye başını kaldırabilme, göz açma, el sıkma ve dil çıkarma becerileri de değerlendirildi. Ek neostigmin ihtiyacı, solunum için sözel veya mekanik stimülasyon ve reentübasyon kaydedildi.
BULGULAR: Hastaların % 18'inin train-of-four oranı ≤0.7, % 32.8'i 0.7-0.9 ve %49.2'si ≥0.9'du. Train-of-four oranları baş kaldırma ve el sıkmayla zayıf-orta derecede pozitif korelasyon gösterdi. Korelasyon katsayısı en fazla baş kaldırmayla anlamlıydı (0.318, p=0.000). Amerikan Anestezistler Derneği sınıflandırması ile korelasyon negatif olarak bulundu (-0.289, p=0.001). Train-of-four oranı ≤0.7 olan 23 hastanın 11'i 5 saniye baş kaldırabilirken, train-of-four ≥0.9 olduğunda bu sayı 63 hastada 56'ya yükseldi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Postoperatif bakım ünitelerinde nöromusküler blokörlerden yetersiz derlenme önemli bir problemdir. Klinik testler postoperatif rezidüel parezi ile iyi korelasyon göstermemektedir. Hasta sonuçlarını iyileştirmek için objektif nöromusküler monitörizasyon ve optimal antagonizma uygulanmalıdır.

INTRODUCTION: The residual effects of neuromuscular blocking agents may persist into early postoperative period. Although train-of-four stimulation is used to evaluate the degree of neuromuscular blockade, many anesthetists still prefer clinical tests. A train-of-four ratio of 0.9 is accepted as threshold for adequate respiratory function. In this study, the incidence of postoperative residual curarization in postanesthesia care unit and the relation of train-of-four ratios with clinical tests were evaluated.
METHODS: 128 patients scheduled for surgical procedures under general anesthesia were enrolled. Residual curarization was assessed using train-of-four monitorization upon arrival in the postanesthesia care unit. At the same time, the ability of 5s head lift, eye opening, hand grip and tongue protrusion were evaluated. Additional neostigmine need, verbal or mechanical stimulation for respiration and reintubation were also noted.
RESULTS: Eighteen percent of patients had a train-of-four ratio≤0.7, 32.8% between 0.7-0.9 and 49.2% ≥0.9. Train-of-four values showed weak-moderate positive correlation with head tilt and hand grip. The correlation coefficient was most significant with head tilt (0.318, p=0.000). The correlation was negative with American Society of Anesthesiologists classification (-0.289, p=0.001). Eleven of 23 patients with train-of-four ≤0.7 were able to sustain 5s head tilt, while the number increased to 56 of 63 when train-of-four ≥0.9.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Incomplete recovery from neuromuscular blocking agents is an important problem in postoperative care units. The clinical tests are not well correlated with postoperative residual paresis. Objective neuromuscular monitoring and optimal reversal must be performed to improve patient outcomes.

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada, travmalı yoğun bakım hastalarında, Akut Fizyoloji ve Kronik Sağlık Değerlendirmesi (APACHE II), Ardışık Organ Yetmezliği Değerlendirme Skoru (SOFA), Glasgow Koma Skoru (GKS) ve Revize Travma Skorunun (RTS) prognozu öngörmeye katkısının retrospektif olarak karşılaştırılması amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Anesteziyoloji yoğun bakım ünitesinde Ocak 2013-Ekim 2013 arasında tedavi görmüş travma hastalarının demografik verileri, travma etiyolojileri, kabul yerleri, yatış süreleri, mortaliteleri ve APACHE II, SOFA, GKS, ve RTS skorları kaydedildi. Skorlar ile yoğun bakım mortalitesi arasındaki ilişki incelendi.
BULGULAR: Çalışmaya alınan 31 hastanın (20 Erkek, 11 Kadın) median yaşı 43 [25-61] idi, 19 (61.3)’u exitus, 12 (38.7)’si taburcu edilmişti. Exitus olan ve taburcu edilen gruplar arasında yaş, cinsiyet, travma etiyolojileri, kabul yerleri, yatış süreleri açısından fark tespit edilmedi (p>0.05). Exitus grubundaki hastaların APACHE II skorları daha yüksekti (median 15 vs 9, p=0.035). Skorlama sistemlerinin mortaliteyi öngörmede değerini tespit etmek için yapılan ROC eğri analizine göre, eğri altındaki alan APACHE II için 0.726 (p=0.037), GKS için 0.393 (p=0.320), SOFA için 0.625 (p=0.248), RTS için 0.412 (p=0.417) olarak tespit edildi. Korelasyon katsayıları sırasıyla -0.630, 0.894, -0.545 ve 1.0 bulundu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Travma hastalarında APACHE II skoru mortaliteyi öngörmede daha etkili gözükmektedir.

INTRODUCTION: In this study, we aimed to investigate the contribution of Acute Physiology and Chronic Health Evaluation (APACHE II), Sequential Organ Failure Assessment (SOFA), Glasgow Coma Score (GCS) and Revised Trauma Score (RTS) to predict the prognosis of trauma patients in ıntensive care unite (ICU).
METHODS: Medical records of the trauma patients that were treated in the Anesthesiology ICU between January 2013-October 2013 were retrospectively viewed. Demographic characteristics, trauma etiologies, admission sites, duration of hospitalization, mortality and APACHE II, SOFA, GCS, and RTS scores of patients were recorded. The relationship between scores and ICU mortality was examined.
RESULTS: Median age of the 31 patients (20 men, 11 women) was 43 [25-61], 19 (61.3) of them died, 12 (38.7) of them discharged from the ICU. There was no difference in terms of age, gender, etiology of trauma, admission sites, duration of hospitalization (p> 0.05) between died and discharged patients. APACHE II score of the exitus group was higher (median 15 vs 9, p = 0.035). According to the ROC curve analysis that was performed to determine the value of scoring systems to predict mortality, area under the curve for APACHE II, GCS, SOFA, RTS were 0.726 (p = 0.037), 0.393 (p = 0.320), 0.625 (p = 0.248), 0.412 (p = 0.417) respectively. Correlation coefficients were -0630, 0894, -0545 and 1.0 respectively.
DISCUSSION AND CONCLUSION: APACHE II score seems more effective to predict mortality in trauma patients in ICU.

Giriş: Mitral kapakta tromboz nedeniyle stuck kapak saptanan ve buna bağlı olarak akut kalp yetmezliği ve pulmoner ödem tablosunda acil operasyona aldığımız 28 haftalık gebenin anestezi yönetimi sunulmuştur.
Olgu sunumu
Nefes darlığı şikayeti ile başvuran 28 haftalık gebe, MVR( mitral valve replacement) stuck kapak saptanması üzerine acil operasyon için hastanemize sevkedilmiştir. Transtorasik ekokardiyografisinde EF %55, protez mitral kapak disfonksiyene, açılımı kısıtlı, sağ boşlukları ileri derecede dilate, pulmoner arter basıncı 65mmhg, 2-3.derece aort yetmezliği, 2.derece triküspit yetmezliği mevcut idi. Operasyon masasına alınan hastada, ekstremite uçlarında ve dudaklarda hafif siyanoz, takipne, ortopne ve hemoptizi mevcuttu. Batın ultrasonografide uterusta 28 haftalık canlı fetüs olduğu tespit edildi. Hastanın, isteği doğrultusunda trombolitik tedavi başlanmadı. Genel anestezi altında önce sezaryen ile bebek canlı olarak doğurtuldu ve ardından kardiyopulmoner baypass ile mitral kapak değişimi yapıldı.
Sonuç: Nonfonksiyone mitral kapak nedeniyle operasyona aldığımız gebede uygun bir anestezi ve cerrahi planlama yapılarak anne ve bebekte komplikasyon yaşanmadan operasyon tamamlandı.

Introduction: We report anasthetic management of a prosthetic valve thrombosis on a 28th week pregnant women, with acute heart failure and pulmonary oedema.
Case report:
A twenty-eight-week pregnant patient who visited a hospital with a complaint of dyspnea was sent to our clinic to undergo an urgent surgical intervention after diagnosed with mitral valve replacement stuck valve. Transthoracic echocardiography revealed EF %55, dysfunctional prosthetic mitral valve, restricted leaflet opening, severe dilatation in right atrium, pulmonary artery pressure of 65mmhg, aorta insufficiency of 2-3.degree, tricuspid incompetence of 2. degree. The surgeons observed mild cyanosis in extremities and lips, tachypnea, orthopnea, hemoptysis while the patient was on the operating table. Thrombolytic treatment was refused by the patient. The patient's Mmitral valve was replaced with cardiopulmonary bypass procedure following the live delivery of the baby with c-section under general anesthesia.
In conclusion the operation on the pregnant woman with nonfunctional mitral valve was successfully performed without any maternal and fetal complication following an appropriate anesthetic and surgical planning.

Pediatrik açık kalp cerrahisi; kardiyopulmoner baypas esnasında kan kullanımının zorunlu ve kan transfüzyon oranlarının yüksek olduğu majör bir uygulamadır. Hastalar için çapraz karşılaştırmada uyumlu kan bulunamaması oldukça nadirdir ve elektif vakaların ertelenmesine neden olmaktadır. Bu hastalarda preoperatif otolog donasyon gibi kan koruma yöntemlerinin uygulanması gereklidir.
Bu makalede, konjenital mitral yetmezlik nedeniyle opere edilen ve çapraz karşılaştırmada uyumlu kan bulunamaması nedeniyle preoperatif otolog donasyon uygulanan hastamızı sunmaktayız.

Pediatric open heart surgery is a major procedure in which transfusion rates are moderately high and blood products are mandatorily used during cardiopulmonary by-pass. Insufficiency of cross-match compatible blood products are rarely seen and these circumstances may yield to the delaying of these operations. İnforcement of blood preservation methods like preoperative auotologous donation are necessary in these patients.
In this article, we present the case of a patient who had undergone surgery for the repair of congenital mitral valve insufficiency, in which preoperative auotologous donation was performed as cross-match compatible blood products were inadequate.

Şilotoraks, ductus torasikusun travma veya altta yatan kansere bağlı olarak kesilmesi veya tıkanması sonucu meydana gelmektedir. Yüksek trigliserid ve düşük kolestrol ile karakterize plevral efüzyonun nadir sebebidir. Şilotoraks ilişkili akut sıkıntılı solunum sendromu (Acute Respiratory Distress Syndrome; ARDS) ender görülen bir durumdur. Olgu sunumunda, koruyucu mekanik ventilasyon stratejileri, uzun sureli pron pozisyon ve ductus torasikus ligasyonu ile tedavi edilen, yüksek akım şilotoraksa bağlı gelişen ARDS hastası aktarılmıştır.

Chylothorax is the disruption or obstruction of thoracic duct as a result of trauma or neoplasms. It is a rare cause of pleural effusion characterized by high triglyceride and low cholesterol concentrations. Cyhlothorax related acute respiratory distress syndrome is an uncommon condition. Herein, we report and discuss a case that developed acute respiratory distress syndrome (ARDS) due to high flow chylothorax, which was treated by protective mechanical ventilation strategies, prolonged prone position and thoracic duct ligation.