Heparin Resistance and Management During Cardiopulmonary Bypass Operation in a Patient Who Had Previously Received Heparin Therapy

In this paper, a case of heparin resistance and its management during cardiopulmonary bypass is reported. A patient with a history of femoral artery embolectomy was treated with intravenous heparin infusion prior to coronary artery bypass surgery. He
required 800 IU/kg of heparin and 2 units of fresh frozen plasma to increase his activated clotting time (ACT) to a therapeutic level that is over 400 seconds for safe institution of aortic cannulation. He was diagnosed as a probable heparin resistant case because of the prior heparin treatment. The development of heparin resistance was thought to be due to the consumption of circulating antithrombin III as a result of prior heparinisation. Treatment with fresh frozen plasma restored heparin effectiveness. This case has showed the pivotal role of ACT on the assessment of the efficiency of anticoagulation and the determination of possible case of heparin resistance.

Koroner Arter Baypas Greftleme Ameliyatında Daha Önce Heparin Kullanan Hastada Karşılaştığımız Heparin Direnci Ve Yönetimi

Bu yazıda kardiyopulmoner baypas sırasında karşılaşılan heparin direncine sahip bir olguyu ve tedavisini sunuyoruz. Önceden femoral arter embolektomisi uygulanan ve bu nedenle intravenöz heparin infüzyon tedavisi alan bir hasta, koroner arter baypas greft cerrahisi (KABG) operasyonuna alındı. Hasta, aortik kanülasyonun güvenle uygulanabilmesi için gerekli 400 sn üzeri aktive koagülasyon zamanına (ACT) ulaşabilmek için 800 IU/kg heparin ve 2 ünite taze donmuş plazmaya gereksinim duydu. Hastada önceki heparin tedavisine bağlı olarak heparin direnci gelişmiş olduğu düşünüldü. Heparin direnci gelişimi, dolaşımdaki antitrombin III'ün daha önceki heparinizasyon sonucu tüketilmiş olmasına bağlandı. Taze donmuş plazma ile tedavi etmek heparinin etkinliğini yerine getirdi. Bu olgu; ACT ölçümünün antikoagülasyonun değerlendirilmesinde ve olası bir heparin direnci olgusunun belirlenmesinde önemli bir yere sahip olduğunu göstermiştir.