Is there any efficacy on safe heparinization given any fresh frozen plasma before heparin during cardiopulmonary bypass operation?

OBJECTIVE: In this study the effeciency of supplying adequate heparinization by the fresh frozen plasma ( FFP ) given before the initial heparin dose by Cardiopulmonary bypass (CPB) is aimed to investigate.
METHODS: After obtaining the consent of the patients and the consent the ethics committee of institute, total of 50 patients older than 18 years old who used cardiopulmonary by- pass at their surgeries were enrolled to this study. Patients were divided into two groups of 25 people randomly. The patients with liver and kidney failure were excluded from the study. The weight and age of the patients and the ACT values of patients before heparin were recorded. A group of patients given 2 units " Fresh Frozen Plasma" before about 15-30 minutes heparinization with 300 U / kg dose. This group is called the ‘Group W ‘ (Study Group ), a group of patients who hasn’t given TDP" is called ‘Group C’ (Controlled). 4-6 minutes after application of the first dose of heparin (Nevparin® 5000 İ.Ü./ mL heparin sodyum), the control ACTS were measured(Actalyke Mini II ACT Analyzer Helena Lab.). The ACTs were repeated every half an hour and were recorded. The patients with the value of ACT under 420 seconds were given additional doses of heparin according to their " Heparin dose-response curve ".
RESULTS: The differences between the age, weight and the initial ACT values of the two groups were not statistically significant.

The differences of the ACT values measured about 4 minutes after the first dose of heparinization between the two groups were statistically significant. This value was 650.74 ( ± 244,818 ) seconds at working group while in the control group it was found 505.92 ( ± 159.783 ) seconds respectively (by T-test result p = 0.018 ( p <0.05 )).

The differences of the ACT values measured about 4 minutes after implementing the first dose of heparin between the two groups were statistically significant. Additional dose of heparin was required at about 4% of the patients in the study group and at about 24% of patients in the control group. (according to the test results of X2 (p = 0.042 ( <0.05 )).

Statistically no difference was observed between the two groups at the value of additional need of heparin dose in the first half an hour.

CONCLUSION: Since the diagnosis and treatment process is time-consuming and has a higher risk of death, especially in cases those had to enter pump urgently and, in cases where ACT can not be measured frequently or the calibration of the measuring device of ACT in terms of reliability is suspicious it was concluded that it is appropriate to give 2 units of FFP before full dose of heparinization in order to prevent heparin resistance or to make it more easily controllable..

Kardiypulmoner baypass operasyonlarında heparinizasyon güvenliği açısından taze donmuş plazmanın etkinliği var mıdır?

AMAÇ: Çalışmamızda Kardiyopulmoner baypas (KPB) esnasında, ilk heparinizasyon dozu öncesi verilen taze donmuş plazmanın (TDP) olası heparin direnci (HD)’ne karşı yeterli heparinizasyonun sağlanmasındaki etkinliğini literatürler eşliğinde araştırmayı amaçladık.
YÖNTEMLER: Enstitü etik kurulu’nun ve hastaların onayı alındıktan sonra ameliyatlarında kardiyopulmoner baypas uygulanan, 18 yaşından büyük toplam 50 olgu çalışmaya alındı. Hastalar rastgele 25’ er kişilik iki gruba ayrıldı. Karaciğer ve böbrek yetersizliği olan hastalar çalışmaya alınmadı. Olguların vücut ağırlıkları, yaşları ve heparin öncesi ACT değerleri kaydedildi. Heparinizasyondan 15-30 dakika önce; 2 ünite “Taze Donmuş Plazma” (TDP) verilen olgular “Çalışma gurubu” (ÇG); TDP verilmeyen olgular “Kontol grubu” (KG) olarak adlandırıldı. Heparinizasyon için Nevparin® (5000 İ.Ü./ mL heparin sodyum) (300Ü/Kg) İV verilişinden 4-6 dakika sonra kontrol ACT’lerine bakıldı (Actalyke Mini II ACT Analyzer Helena Lab.) ve takiben her 30 dakikada bir ACT’ler tekrarlandı ve kaydedildi. ACT 420 saniyenin altında bulunan hastalara “Heparin Doz Cevap Eğrisi”ne göre ek doz heparin verildi.
BULGULAR: Her iki grup arasındaki yaş, vücut ağırlıkları, başlangıç ACT’leri arasındaki farklar istatistiksel olarak anlamlı değildi.
İki grup arasında ilk doz heparinizasyondan yaklaşık 4 dakika geçtikten sonra ölçülen ACT’ler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu gözlendi. Çalışma grubunda 650.74 (±244.818) saniye bulunurken bu değer (KG)nda 505.92 (±159.783) saniye bulundu (T-test p = 0.018 (p<0.05) ).
İlk doz heparin uygulamasından yaklaşık 4 dakika geçtikten sonra ölçülen ACT değerlerine göre iki grup arasındaki ek doz heparin ihtiyacı farkı istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Çalışma gurubunda %4, (KG)nda hastaların %24’üne ek doz heparin uygulaması gerekmiştir. (Kikare test p = 0.042 (<0.05) ).
İlk yarım saatte ihtiyaç duyulan ek doz heparin miktarları arasında istatistiksel olarak fark olmadığı gözlendi.

SONUÇ: Tanısının, tedavisinin zaman alıcı ve ölüm riskinin yüksek olması nedeniyle “(HD)”nin önlenebilmesi ya da daha kolay denetlenebilir duruma gelmesi için özellikle acilen pompaya girilmesi gereken durumlarda ve sık ACT ölçülemediği ya da ACT ölçüm cihazının kalibrasyonundan şüphe duyulan durumlarda heparinizasyon güvenirliği açısından tam doz heparinizasyon öncesi yaklaşık 2 ünite TDP verilmesinin uygun olduğu kanısına varıldı.