INTRODUCTION: We aimed to retrospectively evaluate the clinical outcomes of cases with tracheotomy in intensive care units and to reveal the benefits of tracheotomy on patient follow-up and clinical outcome.
METHODS: File records of 116 tracheotomy cases being followed-up over 24 months were reviewed retrospectively. Patients’ ages, genders, APACHIE II scores, day and method of tracheotomy, complications, mortality, weaning ratios and clinical outcomes were reviewed in detail.
RESULTS: Reason for tracheotomy was mostly due to extended intubation. Of 116 patients, 18 had surgical and 98 had percutaneous tracheotomy. Neurologic causes were the most observed reason for hospitalization. Mortality in the group hospitalized for cardiologic reasons was 100% and no patients were discharged. We observed that, as additional diseases increased, mortality also increased and weaning ratio decreased. There was a significant correlation between age and mortality. No significant correlation was observed between extended day of tracheotomy and mortality, despite a slight increase. Weaning ratio decreased as age increased. In addition, weaning ratios were found higher in males, which was statistically significant.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Tracheotomy is beneficial for patients after extended intubation in intensive care units. If we consider that tracheotomy has less complications than extended endotracheal intubation, this procedure can be safely applied to patients with extended intubation. However, more research is needed for specific information regarding tracheotomy timing.
GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmamızda; yoğun bakım ünitelerinde trakeotomi açılan olguların klinik sonuçları retrospektif olarak değerlendirilerek, yoğun bakımda trakeotomi işleminin hasta takibine ve klinik sonucuna katkısının ortaya konulması hedeflenmiştir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 24 ay süre içinde takip edilen 116 trakeotomi olgusunun dosya kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, APACHIE II skorları, trakeotomi açılma günleri ve yöntemi, işleme ait komplikasyon, mortalite, weaning oranları ve klinik sonuçları ayrıntılı olarak incelendi.
BULGULAR: Trakeotomi açılma sebebinin genellikle uzamış entübasyona bağlı olduğu görüldü. 116 hastanın 18’inin cerrahi yöntemle, 98’inin perkütan yöntemle trakeotomi açıldığı görüldü. Yatış nedenlerine göre en yüksek hasta sayısı; nörolojik nedenli yatan hasta grubunda yer aldı. Kardiyak nedenli yatan hasta grubunda mortalite %100 olup taburcu hasta tespit edilmemiştir. Ek hastalık sayısının arttıkça mortalitenin arttığı, weaning oranının ise azaldığı görüldü. Yaş ile mortalite arasında da anlamlı bir ilişki tespit edildi. Trakeotomi açılma günü uzaması ile mortalite arasında hafif bir artış olmasına rağmen, istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki tespit edilmedi. Yaş arttıkça weaning oranının azaldığı görüldü. Ayrıca erkek cinsiyette weaning oranı daha yüksek bulunmuş olup,bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit edildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Yoğun bakım ünitelerinde uzamış entübasyonlardan sonra trakeotomiye geçilmesi hastalar için daha faydalıdır. Trakeotomi komplikasyonlarının uzamış endotrakeal entübasyon komplikasyonlarından daha az olduğu göz önünde bulundurulursa, bu işlem uzamış entübasyonlu hastalarda güvenle uygulanabilir. Ancak trakeotomi zamanlaması açısından spesifik bilgiler veren yeni çalışmalara ihiyaç olduğunu düşünmekteyiz.