Kardiyak cerrahi ile iliþkili akut böbrek hasarý da (CSA-AKI), yaklaþýk %30 oranýnda olup, postoperatif geliþen AKI nedenleri arasýnda ikinci sýrada yer almaktadýr. AKI; artmýþ morbidite, mortalite ve hastanede kalýþ süresi ile iliþkilidir. CSA-AKI insidansý, AKI’nin tanýmlamasýna baðlý olarak deðiþmekte, RIFLE, AKIN ve en son “Kidney Disease: Improving Global Outcomes (KDIGO)” kriterlerleri tanýmlanmýþ ve günümüzde kullanýlmaktadýr.
CSA-AKI etyopatogenezinde; eksojen ve endojen toksinler, metabolik anomaliler, iskemi-reperfüzyon hasarý, inflamasyon ve oksidatif stres gibi birçok faktör yer almaktadýr. Birçok kez bu etyolojik nedenler tek baþlarýna deðil, perioperatif dönemde hemodinamik instabilite, mikrosirkülatuar disfonksiyon, kardiyopulmoner bypass sýrasýnda pompa akýmý ve perfüzyon basýncý, hipotermi, hemodilusyon ve transfüzyon gibi faktörler ayný anda bulunup hasar oluþturma riskini katlanarak arttýrmaktadýrlar.
Ayrýca preoperatif dönemde hasta ile iliþkili; CSA-AKI riskini arttýran birçok faktör belirtilmiþtir. Cerrahi yöntem ve hasta ile iliþkili faktörlerin etkileþimi bu hastalarda, renal fonksiyonlarýn azalmasýna yol açmaktadýr. Renal fonksiyonlarýn ölçümünde kullanýlan, idrar çýkýþý ve serum kreatinin deðerlerinin AKI tespitindeki sýnýrlýlýklarý nedeniyle, daha duyarlý parametrelere ihtiyaç duyulmaktadýr. Bu nedenle böbrek fonksiyonlarýnýn bir belirteci olduðu düþünülen, Sistatin C ilk olarak postoperatif AKI’nin erken tespiti için kullanýlmýþ, ancak henüz net kanýtlar bulunamamýþtýr. Son dönemde; Ýnterlökin-18 (IL-18), Nötrofil Gelatinaz ile Ýliþkili Lipokalin (NGAL), Ýnsulin-like Growth Factor-Binding Protein 7 (IGFBP7 ) ve Tissue Inhibitor of Metallproteinases 2(TIMP-2) gibi daha duyarlý ve erken dönemde tespit edilebilen biyobelirteçlerin; hem CSA-AKI, hem de genel olarak AKI’nin tespiti için kullanýlabileceðini belirten literatür verileri bulunmaktadýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada konjenital kalp cerrahisi yapýlan pediyatrik hastalarda sepsis sýklýðý ve sepsis ile iliþkili risk faktörleri deðerlendirildi
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþmaya 289 hasta prospektif olarak alýndý. Hastalar, Society of Critical Care Medicine (SSCM) taný ölçütlerine göre Grup I'de, sepsis kriterlerini saðlayan 28 hasta ve Grup II'de sepsis tanýsý almayan 261 hasta olmak üzere iki gruba ayrýldý. Demografik bilgiler, operasyon tipi, kompleksite, preoperatif hastanede yatýþ süresi (> 5 gün) ve yoðun bakým ünitesinde (YBÜ) kalýþ, mekanik ventilasyon ihtiyacý(MV), pulmoner hipertansiyon öyküsü (PHT) ve acil cerrahi giriþim ihtiyacý, toplam kardiyopulmoner baypas(KPB) ve aortik kros klemp(AKK) süreleri kaydedildi. Postoperatif dönemde gecikmiþ sternum kapanmasý, mekanik ventilasyon süresi, reentübasyon ve reoperasyon ihtiyacý kaydedildi.
BULGULAR: Sepsis insidansý % 4.74 idi. Septik hastalarda mortalite oraný % 32 idi. Sepsis ile iliþkili faktörler genç yaþ, düþük vücut aðýrlýðý, preoperatif hastanede yatýþ süresi ve YBÜ kalýþ süresi, preoperatif MV, palyatif giriþimler, acil cerrahi, PHT öyküsü, uzun süreli MV, reentübasyon ve reoperasyon idi. Çok deðiþkenli analiz, reintubasyon ve entübasyon süresini sepsis için majör risk faktörü olarak tanýmlandý
TARTIÞMA ve SONUÇ: Pediatrik hastalarda sepsis gibi ciddi enfeksiyon problemleri, baðýþýklýk mekanizmalarýnýn yetersiz geliþmesi nedeniyle rastlanmaktadýr. Ameliyat için hastalarýn uygun preoperatif hazýrlýklarý, hastanede ve YBÜ'de kalma sürelerinin azaltýlmasý ve hastalarýn optimal bir süre için ekstübasyona tabi tutulmasýyla tekrar entübasyon gereksiniminin azaltýlmasý sepsis nedeniyle ölüm oranýný azaltacaktýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Giriþ: Çocuklarda santral venöz kateter ve arter kateteri takýlmasý damar çapý küçük olduðundan güçlükler içerir. Ultrasonografi ile kateterizasyon zaman ve malzeme tasarrufu ile birlikte giriþim baþarýsý artmýþ, komplikasyonlarda da azalma olmuþtur. Bu çalýþmanýn amacý çocuklara anatomik iþaret ve ultrasonografi eþliðinde santral venöz kateter ve arter takýlmasý yöntemlerini; zaman, malzeme, cerrahi, atriyal kateter takma yönlerinden karþýlaþtýlmasýdýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastane etik komite onayý alýndýktan sonra, prospektif, vaka kontrollü, ard arda 1’er yýllýk sürelerde, 1.yýl anatomik iþaret (Grup A, n=151) ve ikinci yýl ultrasonografi (Grup B, n=151) yöntemleri kullanýlarak, 10 kg'ýn altý, santral venöz kateter ve/veya arter takýlan vakalar çalýþmaya dahil edildi.
BULGULAR: Grup A ve Grup B’de sýrasý ile tüm vakalarýn toplam santral venöz kateter takma süresi 78 saat, 37 saat, fark 41 saat idi (p<0,005). Grup A ve Grup B’de sýrasý ile tüm vakalarýn toplam arter kateteri takma süresi 96 saat, 63 saat, fark ise 33 saat idi (p<0,005). Kullanýlan toplam kateter sayýsý Grup A’da 203, Grup B’de 167 ve aradaki fark 36 bulundu. Kateterizasyon için cerrahi set kullanýmý 9 adet (Grup A: 8 set, Grup B: 1 set) idi (p<0.05). Toplam kateterizasyon süreleri (ameliyathane saatlik kullaným fiyatý olan 3.200 TL), kullanýlan kateter ve cerrahi set dikkate alýndýðýnda iki gruptaki ayný sayýdaki vakalar için 241.620 TL net iyileþtirme saðlandýðý görüldü.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ultrasonografi kýlavuzluðunda yapýlan santral venöz kateter ve arter kateteri yerleþtirilmesi, anatomik iþaret ile karþýlaþtýrýldýðýnda anlamlý derecede daha kýsa zamanda yapýldý. Ultrasonografi ile yapýlan kanülasyonlarda daha az malzeme kullanýldý. Hastane maliyetlerinde azalma saðlamasý nedeniyle özellikle düþük aðýrlýklý çocuk hastalarda ultrasonografi kullanýlmasý akla getirilmelidir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Kalp cerrahisi geçiren pediyatrik hastalarda kan ve kan ürünleri transfüzyonu kaçýnýlmaz olabilmektedir. Çalýþmamýzda, bu hastalarda, kan ve kan ürünlerinin transfüzyonu ile iliþkili faktörlerin ve risklerin belirlenmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Preoperatif demografik veriler, kardiyopulmoner bypass (KPB) ve operasyon süresi, KPB giriþindeki, KPB sýrasýndaki ve ayrýlmadan sonraki, operasyon sonundaki hematokrit ve hemoglobin deðerleri kaydedildi. KPB sýrasýnda ulaþýlan en düþük vücut ýsýsý, intraoperatif dönemde kullanýlan kristalloid, kolloid, eritrosit süspansiyonu (ES), taze donmuþ plazma (TDP), trombosit süspansiyonu (TS), kriyopresipitat miktarý kaydedildi. Postoperatif dönemde; yoðun bakým ünitesinde (YBÜ) verilen kan ve kan ürünleri miktarý, YBÜ’nde ve hastanede kalýþ süreleri, mortalite kaydedildi.
BULGULAR: Çalýþmaya 83 çocuk dahil edildi. ES transfüzyonu RACHS1: 3 olan hastalarda, RACHS1: 2 olan hastalardan yüksekti (p=0,009). Yaþ ile postoperatif ES, intraoperatif ve postoperatif dönemdeki toplam ES ve toplam TDP transfüzyonu arasýnda negatif korelasyon saptandý. KPB süresi ile intraoperatif ES ve TDP, postoperatif ES, TDP, kriyopresipitat tüketimi, toplam ES ve toplam TDP tüketimi arasýnda pozitif korelasyon belirlendi. Siyanotik çocuklarýn intraoperatif ES ve TDP tüketimi asiyanotik çocuklardan yüksekti (ES p=0,002; TDP p=0,002). Postoperatif dönemde siyanotik çocuklarýn kriyopresipitat tüketimi yüksekti (p=0,026). 15 hastanýn eksitus olduðu belirlendi. Eksitus olan hastalarda postoperatif dönemdeki ES ve TDP (ES p=0,004, TDP p=0,003), toplam ES ve TDP miktarýnýn yüksek olduðu saptandý (toplam ES p=0,001, toplam TDP p=0,003).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Açýk kalp cerrahisi geçiren çocuklarda intraoperatif ve postoperatif transfüzyon oranlarýnýn hastanýn yaþý, RACHS1 skoru, KPB süresi, vücut ýsýsý ve siyanoz ile iliþkili olduðu belirlenmiþtir. Eksitus olan hastalarda ES ve TDP transfüzyon miktarlarýnýn yüksek olduðu saptanmýþtýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Nörolojik hasarlanma kalp cerrahisinin en ciddi komplikasyonlarýndan biridir. Bu yazýda açýk kalp cerrahisi yapýlan merkezimizde son iki yýlda postoperatif tip 1 nörolojik hasar geliþmiþ hastalarý deðerlendirmeyi amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastanemizde son 2 yýlda 2689 hastanýn açýk kalp cerrahisi geçirdiði saptandý. Bunlarýn içinde postoperatif dönemde aþikar nörolojik hasar geliþen 50 hasta tespit edildi. Bu hastalarýn verilerine elektronik veri tabanýndan ve arþivden dosya taramasý yapýlarak ulaþýldý.
BULGULAR: Verilerine ulaþýlan 50 hasta deðerlendirildi. Hastalarýn yaþ ortalamasý 60,4 ± 10,2 yýl olarak bulundu. Hastalarýn % 61,2’sine hipertansiyon, % 22,4’üne diyabet eþlik etmekteydi.Hastalara uygulanan prosedürler sýklýk sýrasýna göre %54 koroner baypas cerrahisi, %20 çoklu cerrahi prosedürler ve %14 aort cerrahisiydi. Ortalama KPB süresi 131,1 ± 58,6 dk idi. Buna göre serebrovasküler olay etyolojisinde %90 oranýnda embolinin neden olduðu iskemik inme gözlenirken, %10 hastada hipoperfüzyona baðlý inme görülmüþtür.SVO sonrasý kalýcý hasar %56 hastada bulundu. Mortalite ise 17 hastada (%34) mevcuttu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Araþtýrma sonucunda hastanemizde açýk kalp cerrahisi sonrasýnda aþikar nörolojik hasarlanma oraný %1,9 bulundu. Literatürde bununla ilgili olarak %0,5-5,4 gibi geniþ bir aralýk verilmiþtir. Hastalarýmýzdaki nörolojik hasarlanmanýn etyolojisinde daha çok intraoperatif embolik faktörlerin yer aldýðýný düþünmekteyiz.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Hastanemizde 15 yýllýk dönemde mitral kapak onarýmý-anuloplasti operasyonu yapýlan olgularda uygulanan farklý tekniklerin erken ve orta dönem sonuçlara etkisini saptamak.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Mitral kapak onarýmý uygulanan 262 olgu retrospektif olarak hastane veri tabaný yardýmýyla, ameliyat ve poliklinik izlemleri toplanarak çalýþmaya alýndý. Davet yöntemiyle çaðrýlarak %91 hastaya ulaþýldý. Farklý onarým tekniklerinin (Kay, Wooler, Bayazýt büzme (uçkur) yöntemi, halka anuloplasti teknikleri, papiller adele onarýmý ve kordaplasti) erken ve orta dönemde klinik ve ekokardiyografik sonuçlara etkisi araþtýrýldý.
BULGULAR: Hastalarýn %67’si kadýn (n=177) ve yaþ ortalamasý 31,2±12 (5-64) olarak saptandý. Etiyolojik olarak olgularýn %74’ü romatizmal, %18’i endokardit ve %14’ünde dejeneratif kapak hastalýðý ön plandaydý. Postoperatif 3 olguda kanama, 1 olguda tamponad nedeniyle revizyon uygulanmýþtýr. Hastane mortalitesi 11 olgu ile %4,2 oranýnda görüldü.
Hastalar 1189 hasta yýlý takip edilmiþ olup; reoperasyon oraný %1,5/hasta yýlý, tromboemboli insidansý %2,3 (%0,5 /hasta yýlý) olarak bulunmuþtur, bir olguda antikoagulana baðlý kanama saptanmýþtýr (%0,08/hasta yýlý). Hastalarýn 5 yýl yaþam oranlarý %88±3 olarak bulunmuþtur. Mitral onarým yapýlan hastalarýn 8’inde gebelik ve baþarýlý doðum gerçekleþti.
Farklý mitral onarým tekniklerinin erken-orta dönem mortalite, reoperasyon, tromboemboli açýsýndan anlamlý farklýlýk oluþturmadýðý saptandý (p>0,05). Yine anuloplasti ringi kullanýlan ve kullanýlmayan olgularýn karþýlaþtýrýlmasýnda fark saptanmamýþtýr (p=0,092)

TARTIÞMA ve SONUÇ: Romatizmal hastalýk grubu ve doðurganlýk dönemindeki kapak hastalarýnda; mitral kapak onarýmý düþük hastane mortalitesi, iyi erken ve orta dönem sonuçlarýyla, özellikle akla gelmeli ve uygulanmalýdýr. Onarým tekniðinin mortalite ve morbidite üzerinde etkisi bulunmasa dahi, performans ve yaþam kalitesi konusunda ileri çalýþmalara gerek vardýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Kardiyak cerrahi, sonrasýnda birçok önemli komplikasyonun olduðu karmaþýk patofizyolojik durumlar içerir. En önemli komplikasyon olan böbrek yetmezliði artmýþ morbidite ve mortalitaden sorumludur.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2016-2018 yýllarý arasýnda hastanemizde yapýlan 2600 açýk kalp ameliyatý geçiren hastalarýn dosyalarý retrospektif olarak tarandý.
BULGULAR: 2600 açýk kalp ameliyatý geçiren hastalarýn 105 tanesinde, postoperatif renal yetmezlik geliþmiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Renal yetmezlik; erkek cinsiyet, diabet ve periferik damar hastalýðý, önceden geçirilmiþ miyokard enfarktüsü, kötü ejeksiyon fraksiyonu (<%50), anemi, kontrast madde maruziyeti, nonsteroid antiiflamatuar (NSAÝ) ve antihipertansif ilaçlar, uzamýþ kardiyopulmoner baypas (KPB) süresi ile iliþkilidir.

Santral venöz kateterizasyon, hastanede yatan hastalarda sýkça kullanýlan taný ve tedavide yardýmcý, malpozisyon, rüptür gibi komplikasyonlara sebep olabilen giriþimsel bir tekniktir. Yazimizda, koroner arter bypass greft cerrahisi preoperatif hazýrlýklarý yapýlan hastada, oldukça nadir gözlenen sol iç meme venine olan kateter malpozisyonunu deðerlendirmeyi amaçladýk. Sol iç meme venine olan bu beklen-medik kateterizasyon literatürde bildirilmiþ olmasýna raðmen, bu olgu, koroner arter hastasýnda in-traoperatif tespit edilen malpozisyonunun ilk raporu gibi görünmektedir.

17 yaþýnda erkek hasta traktörün göðsünün üzerinden geçmesi sonucu künt travma hikayesi ile hastanemize getirildi. Hasta perifer hastanede tek lümenli endotrakeal tüp ile entübe edilmiþ ve mekanik ventilasyon desteði verilmiþ. Göðüs sað ve sol tarafýna interkostal dren uygulanmýþ. Akciðer grafisinde yaygýn cilt altý amfizem, pnömomediastinum ve sol akciðerinde ekspansiyon kusuru vardý. Fiberoptik bronkoskopi yapýldý. Karina seviyesinde sað ana bronþun trakeadan komplet rüptüre olduðu görüldü. Hastaya acil torakotomi planlandý. Rüptür primer tamir edildi. Postop 7. gün sol akciðerde ekspansiyon kusuru vardý. Hasta tekrar opere edildi. Sol akciðer üst lobdaki nekrotik dokular ve hematom temizlendi. Bu olguda bronkoskopinin trakeobronþial yaralanmanýn teþhisinde en önemli prosedür olduðunu vurguladýk.

Amaç: Sepsis, enfeksiyona cevaben organ hasarýna ilerleyen ciddi bir týbbi durumdur. Dünyada önemli bir ölüm nedeni olarak, yoðun bakýmda araþtýrma ve tartýþma konusu olmaya devam etmektedir. Tedavi hýzlý tanýma, resüsitasyon, hemodinamik destek, enfeksiyon kaynaðýnýn kontrolünü ve erken antibiyotik tedavisini içerir. Hemodinamik destek; güçlü kanýtlarla noradrenalin ilk seçenektir.
Olgu sunumu: Seprik þoklu hastalar; Perfüzyon için gerekli olan doku, tansiyonun arteriyel deðerlerini saðlamak için yüksek dozda vazopressör ilaç kullanýyordu. Metilen mavisi ile muamele, yüksek ilaç dozlarýnýn azaltýlmasýnda faydalý olmuþtur.
Sonuç: Metilen mavisi birçok þok türünde kullanýlýr; Yan etkiler görünse de, septik þoktaki noradrenalin ek olarak kullanýlabilecek bir ajandýr. Maliyet çok önemli olduðunda; Daha uygun olan bu ilacýn hak ettiði önemi bulacaðýna inanýyoruz.